Լաուրա Սարգսյան, Sputnik.
Թբիլիսին հրաժեշտ է տալիս հայ-վրացական բարեկամության ջատագով, բանասեղծ, թարգմանիչ, հրապարակախոս Անահիտ Բոստանջյանին: Նախնական տվյալներով՝ հիշատակի արարողությունը տեղի կունենա Սուրբ Էջմիածնում:
«Անահիտ Բոստանջյանի մահը ոչ միայն իմ անձնական կորուստն է, այլ նաև Վրաստանի հայ համայնքի բոլոր ներկայացուցիչներրի: Նրա նման երկրորդը չկա և, հնարավոր է՝ չլինի: Նա յուրահատուկ մարդ էր», —Sputnik Արմենիայի թղթակցի հետ զրույցում ասաց «ՀայԱրՏուն» հայկական մշակույթի կենտրոնի մշակույթի գծով տնօրեն Լևոն Չիդիլյանը:
Անահիտ Բոստանջյանը միշտ ուշադրություն է դարձել լեզվի մաքրությանը, նա ոչ միայն հիանալի բանաստեղծ էր, այլ նաև բարձրակարգ թարգմանիչ: Բանաստեղծն՝ իր ստեղծագործությամբ յուրահատուկ «կամուրջ» էր ստեղծել Հայաստանի և Վրաստանի միջև:
Այսօր Վրաստանի հայ համայնքի ցանկացած մշակութային երեկո անհնար է պատկերացնել առանց բանաստեղծուհի Անահիտ Բոստանջյանի:
Մինչև հիմա հիշում են նրա ելույթն այս կամ այն թատրոնի կամ համերգասրահի բեմում: Անահիտը էտալոն էր, մարդիկ ձգտում էին նմանվել նրան: Մեծ հաճույք էր լսել, թե նա ինչպես է հայերենով բանաստեղծություններով արտասանում:
Չէ՞ որ, Թբիլիսիի բոլոր հայերը չէ, որ կարող են հպարտանալ հայոց լեզվի իմացությամբ, այն էլ այդ մակարդակով: Նրա ձիգ կեցվածքում այնքան շատ Վրաստան կար: Արտաքուստ մեծամտության հետևում թաքնվում էր բարի, կարեկից սիրտ:
Վերջին անգամ ես տեսա Անահիտին ոչ թե բեմում, այլ Երևանի ավտոկայարանում: 2013թ-ի շոգ հուլիսն էր, և Երևանի կիզիչ արևից ասֆալտը հալվում էր: Այդ օրը ես գնում էի տուն՝ Թբիլիսի՝ արձակուրդներս այնտեղ անցկացնելու:
Երևան-Թբիլիսի երթուղային տաքսու սրահում տեսա Անահիտ Բոստանջյանին: Բարևեցի, նա մեղմ ժպտաց, թեև չճանաչեց ինձ: Ինչպես պարզվեց, Անահիտը եկել էր ավտոկայարան՝ ընկերներին ճանապարհելու, նրանց շարքում էր նաև Թբիլիսիից բանաստեղծ Մարինա Կիրակոսյան-Մոսեսովան: Նա մի քանի օր հետո պետք է գար Թբիլիսի: Անահիտը, Մարինան և Վրաստանի հայ համայնքի արվեստի ու մշակույթի մի խումբ գործիչներ ժամանել էին Երևան՝ Հայաստանի գրողների միության միջոցառումներին մասնակցելու համար: Անահիտը որոշել էր մի քանի օր մնալ Երևանում:
Նա կանգնեց մեզ հետ, մինչև միկրոավտոբուսի շարժվելը: Այդ օր Երևան-Թբիլիսի երեկոյան չվերթը հետաձգվեց կես ժամով: Մինչ վարորդը պատրաստվում էր մեկնելու, գրողները և բանաստեղծները ծիծաղում էին, կատակում և ինչ-որ հարցի շուրջ բանավիճում: Միկրոավտոբուսը շարժվեց, Անահիտը լքեց սրահը:
Իրարանցումի մեջ մենք այդպես էլ չհասցեցինք հրաժեշտ տալ միմյանց: Հենց այդպես՝ հավերժ ժպտացող, կհիշեմ Անահիտ Բոստանջյանին:
Այսօր նա հեռացել է կյանքից: Անահիտ Բոստանջյանը վախճանվել է հունվարի 8-ին, հին Թբիլիսիի տներից մեկում, կաթվածի հետևանքով: Վերջին օրերին նա անդադար աշխատել է և ոչ մի բանից չի բողոքել: Միակ բանը, որը անհանգստացնում էր նրան, ականջի վնասված նյարդն էր:
Նյութի ռուսերեն տարբերակը
