Անի Լիպարիտյան, Sputnik
«Բարև ձեզ»,- ասաց ռուս երիտասարդ դիվանագետը Հայաստանում Ռուսաստանի դեսպանատան նախասրահում` դրանով իսկ գրավելով հավաքվածների ուշադրությունը։ Չէ՞ որ գաղտնիք չէ` ցանկացած արտահայտություն, որ ասում է արտասահմանցին տվյալ երկրի լեզվով, միշտ ուրախացնում է։
Երիտասարդ դիվանագետներին սովորեցնում են լինել խիստ, սակավախոս, ինչպես նաև ճիշտ պատասխանել ցանկացած հարցի, նույնիսկ` սադրիչ։ Ամենագլխավորը` պատասխանել այնպես, ինչպես պետք է քեզ և համապատասխանում է իրավիճակին։
Հայերեն ողջունած երիտասարդ դիվանագետը դեսպանատան կցորդ Դմիտրի Դեմկինն էր։
Նա խոստովանեց` չէր սպասում, որ կհայտնվի Հայաստանում։ «Բանն այն է, որ ես արաբագետ եմ, ուսումնասիրում եմ արաբերեն և անգլերեն լեզուները։ Կարծում էի, որ ինձ կուղարկեն, օրինակ, Մերձավոր Արևելք»,- ասաց Դմիտրին Sputnik Արմենիայի թղթակցին` դիվանագիտորեն հավելելով, որ ընդհանրապես չի ափսոսում, որ Հայաստանում է աշխատում։
Նա միանգամայն լրջորեն պատմեց, որ դիվանագետի աշխատանքը շատ բարդ է, և ամեն մեկն ի զորու չէ այն կատարել։ Դմիտրիի կարծիքով` դիվանագիտական ծառայությունն առավելություն է, որին պետք է լիովին համապատասխանել։ Աշխատանքը շատ է, բայց օգնում է զարգանալ։
Նա պատմեց, որ իր համար ամենավառ տպավորությունն Էդվարդ Նալբանդյանի հետ հանդիպումն էր։
«Նրա հետ հաջողվեց զրուցել ընդամենը մի քանի րոպե։ Շատ հետաքրքիր էր։ Ընդհանրապես իմ կուռքերն են Ալեքսանդր Գրիբոյեդովը, Ալեքսանդր Գորչակովը, Սերգեյ Լավրովը և Իվան Վոլինկինը»,- հավելեց Դեմկինը։
Հայաստանը հասցրել է տպավորություն թողնել նրա վրա, այստեղ ապրում է շատ հյուրընկալ և լավ ժողովուրդ։
Կանացի դիվանագիտություն
Հայաստանում Ռուսաստանի դեսպան Իվան Վոլինկինի կողքին կանգնած էր նրա օգնական և արարողակարգի բաժնի վարիչ Օքսանա Պեկուշևան։ Դիվանագետի օրվա կապակցությամբ կազմակերպված պաշտոնական ընդունելությունը պետք է սկսվեր մեկ ժամից, և նա վերջին մանրամասներն էր ճշտում։
Օքսանան արդեն երրորդ տարին է Հայաստանում։ Երևան ժամանելը նրա առաջին գործուղումն է։
«Ինձ համար անսպասելի էր, երբ ինձ ասացին, որ գնալու եմ Հայաստան։ Մտքովս միանգամից անցավ, թե ինչպես պետք է մեկնեմ մի երկիր, որի լեզուն չգիտեմ։ Բայց ինձ ասացին, որ այդ երկրում բոլորը խոսում են ռուսերեն, և ես խնդիր չեմ ունենա»,- պատմեց նա Sputnik Արմենիային։
Պորտալի զրուցակիցը պատմեց, որ ազատ ժամանակ ուսումնասիրում է գերմաներեն, հեծանիվ քշում, զբաղվում ֆիթնեսով և լողով։
Հայաստանի բնությունն ու մարդիկ են գերել դեսպանատան երիտասարդ աշխատակցուհուն։
«Ես եղել եմ Դիլիջանում, Տաթևում, Իջևանում, Ենոքավանում։ Եղել եմ Հայաստանի հարավում, հյուսիսում։ Ինձ դուր է գալիս, որ մարդիկ միշտ պատրաստ են օգնել։ Սկզբնական շրջանում դժվար էի գտնում փողոցները։ Սակայն անցորդները պատրաստ էին ինձ ոչ միայն բացատրել, այլև ցույց տալ, թե դա որտեղ է գտնվում»,- պատմում է Օքսանան` հավելելով, որ Հայաստանում գտնվելու ողջ ընթացքում ոչ մի անգամ չի բախվել ագրեսիայի կամ թշնամական վերաբերմունքի։
Երբ դիվանագետները լռում են…
Գեղեցիկ զգեստներով կանայք և կոստյումներով տղամարդիկ շտապում էին Հայաստանում ՌԴ դեսպանատան հանդիսավոր ընդունելությանը` նվիրված Դիվանագիտական աշխատողի օրվան։
«Դեսպանն ինչ գեղեցիկ կոստյում է հագել»,- ասաց կին հյուրերից մեկն իր զրուցակցուհուն` նայելով պաշտոնական համազգեստ հագած Հայաստանում Ռուսաստանի արտակարգ և լիազոր դեսպան Իվան Վոլինկինին։
Այդ ընթացքում դեսպանն արդեն ամբիոնի մոտ էր։ Նա հիշեցրեց, որ դիվանագիտական աշխատողի օրը համեմատաբար երիտասարդ տոն է, բայց ունի խորը պատմական արմատներ։
«Ռուսական դիվանագիտությունը ծնվել է դարեր առաջ, և այն փաստը, որ տոնը նշվում է, իհարկե, հարգանքի տուրք է մեր նախորդներին, որոնք ծառայել են հայրենիքին դիվանագիտական ասպարեզում»,- ասաց նա։
Դիվանագետն ընդգծեց նաև խորհրդային հայ դիվանագետների դերը, որոնց շիրիմներին ամեն տարի այս օրը դեսպանատան ներկայացուցիչները ծաղիկներ են դնում։ Նրանք են Ասքանազ Մռավյանը, Գևորգ Հովհաննիսյանը, Անտոն Քոչինյանը, Բալաբեկ Մարտիրոսյանը, Կամո Ուդումյանը, Անատոլի Մկտրչյանը և Ջոն Կիրակոսյանը։
Վոլինկինը նաև նշեց դիվանագիտական ասպարեզում ռուս գրող և դիվանագետ Ալեքսանդր Գրիբոյեդովի դերը, ով հսկայական ավանդ է ունեցել հայ-ռուսական կապերի ամրապնդման գործում։ Դրան նպաստել է նաև ծանոթությունը հայ գրող Խաչատուր Աբովյանի հետ։
Ու թեև դիվանագետները սակավախոս են, բայց ավելի լավ է, երբ նրանք խոսում են. չէ՞ որ հայտնի է. «Երբ լռում են դիվանագետները, սկսում են խոսել թնդանոթները»։
