ԵՐԵՎԱՆ, 5 նոյեմբերի-Sputnik. Գոհար Սարգսյան. Լիոնը բուրժուական կաթոլիկ քաղաք է՝ իտալական Վերածննդի ճարտարապետությանը բնորոշ կոթողներով: Այստեղ շենքերի ֆասադներն ունեն փոքր պատուհաններ, որոնք թույլ չեն տալիս դրսից որևէ բան տեսնել: Իսկ երբ ներս եք մտնում, տեսնում եք մեծ պարտեզներ ու ընդունարաններ: Լիոնի հայերից Րաֆֆի Կրիկորյանը Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում այս օրինակը բերեց տեղի հայերին բնորոշելու համար: Լիոնի հայերն էլ են այդպիսին՝ դրսից նայողին ոչինչ ցույց չեն տալիս, փակ են օտարի համար:
«Մենք շատ ենք աշխատում, բայց դրսից բան չի երևում, կարևորը, որ հաջողենք առանց աղմուկի, չենք սիրում դեմոնստրացիաներ, շատ աղմուկն իմաստ չունի: Միակ աղմկոտ գործողությունը, որ մեզանից տեսնում են, դա ցեղասպանության հիշատակի օրը խաղաղ ցույց կազմակերպելն ու փողոց դուրս գալն է: Մեկ էլ նման բան արեցինք ապրիլյան պատերազմի օրերին»,-պատմեց Կրիկորյանը:
Նույն լռակյացությամբ տարիներ առաջ Լիոնի հայերը ջանք ու եռանդ չխնայեցին, որ Ֆրանսիան ճանաչի հայոց ցեղասպանությունը: Կրիկորյանը պատմում է՝ լիոնցիների, հատկապես իր հոր ջանքերով, Եվրախորհրդարանում հայոց ցեղասպանությունը դատապարտող բանաձևի ընդունման ջատագովներից Անրի Սաբիի աճյունը տեղափոխվեց Հայաստան: Հիշեցնենք, որ Եվրախորհրդարանի նախկին պատգամավորը մահվանից առաջ ցանկություն էր հայտնել, որ իր աճյունի մասունքներն ամփոփվեն Ֆրանսիայում, Հայաստանում և Արցախում:
«Լիոնի հենց կենտրոնական հրապարակում տեղադրված է ցեղասպանության հիշատակին նվիրված հուշարձանը: Մենք ունենք նաև Հրանտ Դինքի անունով փողոց»,-ասաց Կրիկորյանը:
Այսօր Լիոնի քաղաքապետը հայ է: Նա Ժորժ Կեպենեկյանն է՝ քաղաքական գործիչ, հայ դատի պաշտպանության հանձնախմբի նախկին պատասանատու, բժիշկ-ուրոլոգ, ով պատերազմի ժամանակ մեկնել էր Արցախ՝ վիրահատելու վիրավորներնրին: Նույնն արել է նաև Սպիտակի երկրաշարժի ժամանակ:
«Բայց Լիոնում Կեպենեկյանն ընտրված չէ որպես հայ: Ժերար Կոլոնը՝ նախկին քաղաքապետը, որը դարձավ Ֆրանսիայի ներքին գործերի նախարար, առաջարկեց Կեպենեկյանին իր տեղն աշխատել: Սա Կեպենեկյանի երկրորդ մանդատն է, սկզբում նա փոխքաղաքապետ էր՝ մշակույթի մասով, իսկ դա առաջնային ոլորտ էր, որտեղ ամենամեծ բյուջեն է շրջանառվում»,-պատմեց Րաֆֆի Կրիկորյանը:
Բայց եթեԿեպենեկյանը հայ է, բնավ չի նշանակում, որ նա պետք է միայն հայանպաստ գործունեություն ծավալի:
«Միամիտ կլինի այդպես մտածել: Դա պարտադիր պայման չէ: Այլ կողմից նայենք՝ ցեղասպանությունը ճանաչած սենատորները հայ չէին, չէ՞»,-ասաց Կրիկորյանը:
Լիոնի հայ համայնքի ներկայացուցիչ Րաֆֆի Կրիկորյանն ամփոփեց՝ հայերին Լիոնում շատ են սիրում, որովհետև աշխատասեր են ու տաղանդավոր: Նրանց կարելի է գտնել գրեթե բոլոր ոլորտներում:
