Ամանորի կերակրատեսակներից ամենահայտնին, որ առ այսօր էլ որոշակի փոփոխություններով կիրառվում է, տարեհացն է, ասում է «Խոհարարական ավանդույթների զարգացման և պահպանման» հասարակական կազմակերպության նախագահ Սեդրակ Մամուլյանը։
Ավանդական կերակրատեսակներից էր նաև «քաշիկան», որը շատ նման է հարիսային, բայց եփելիս այն արգելվում էր խառնել, որպեսզի հաջորդ տարին խառնակ չլինի։
«Մենք կերակուր էինք պատրաստում, որ աշխարհում խաղաղություն լինի»,- ասում է Մամուլյանը։
Ամանորին շատ տարածված էր նաև փոքրիկ խմորեղեններ` «ասիլիկ-վասիլիկներ» պատրաստելու ավանդույթը։ Դրանց միջոցով նաև գուշակում էին, թե ինչ կբերի հաջորդ տարին։
«Օրինակ, եթե տանը նորահարս կար, խմորներից մեկին հարսի տեսք էին տալիս։ Ու եթե թխվելիս «հարսի» փորն ուռչում էր, հավատում էին, որ գալիք տարում նա երեխա է ունենալու»,- ասում է Մամուլյանը։ Իսկ եթե ուռչում էր քսակի տեսքով ասիլիկ-վասիլիկը, հավատում էին, որ տարին հարուստ է լինելու։
