Արմեն Պետրոսյանի դիտարկմամբ` համավարակի սկզբնական շրջանում, երբ միջազգային հանրությունը ՄԱԿ–ի գլխավոր քարտուղարի շուրթերով կոչ հնչեցրեց գոնե առժամանակ երկրորդ պլան մղել տարբեր կոնֆլիկտներին առնչվող ռազմական գործողությունները, Թուրքիան հենց այդ ժամանակահատվածում աննախադեպ ակտիվացավ բոլոր ուղղություններով, որտեղ ունի շահեր։
«Դեռ այն ժամանակ, երբ վերլուծում էի Թուրքիայի գործողությունները, դրանք համեմատում էի շուրջ մեկ դար առաջ Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ ստեղծված իրավիճակում Օսմանյան կայսրության վարքագծի հետ, ու թեև ընդհանուր գծերով համեմատականներն այնքան էլ համարժեք չեն, այդուհանդերձ վարքը նույնն է, այսինքն` ներկայիս Թուրքիան օգտվելով իր համար միջազգային բավականաչափ բարենպաստ իրավիճակից` փորձում է առաջ մղել իր նեղ շահերը, քանզի երկրները զբաղված են բոլորովին այլ խնդիրներով»,– Sputnik Արմենիային ասաց արաբագետը։
Պետրոսյանի կարծիքով` այժմ Թուրքիային լուրջ դիմադրություն ցույց տվող չկա, և այդ առումով նույն Սիրիայում և Իրաքում տեսանք լրջագույն խնդիրների լուծում, առավել ակտիվացում Լիբիայում, Արևելյան Միջերկրականում, նույնիսկ Կովկասյան տարածաշրջանում, որտեղ Թուրքիան աննախադեպ աջակցություն ցուցաբերեց Ադրբեջանին` անցկացնելով համատեղ զորավարժանքներ։
Թուրքիան մտել է Նախիջևան` խախտելով այն պայմանագիրը, որի մասին ինքն է խոսում. Լոքմագյոզյան
Ըստ արաբագետի` Թուրքիան հնարավոր բոլոր ուղղություններով փաստացի ցուցաբերեց և շարունակում է ցուցաբերել ակտիվություն` առանց հաշվի նստելու անգամ դաշնակից երկրների կարծիքների հետ, ինչի արդյունքում լրջագույն խնդիրներ է առաջացրել տարբեր միջազգային կազմակերպությունների համար, որոնց անդամակցում է։ Արմեն Պետրոսյանի համոզմամբ` ԵՄ առաջնորդները քաջ գիտակցում են, թե ի դեմս Թուրքիայի, ում հետ գործ ունեն և հասկանում են, որ պատժամիջոցներով թերևս անհնար է Թուրքիային դրդել լուրջ զիջումների, հետևաբար նրանց համար նախընտրելի է քաղաքական երկխոսության տարբերակը։
Հանուն աթոռի, ոչ թե ժողովրդի․ ի՞նչ կտան Թուրքիային հայտնաբերված գազի հանքաշերտերը
