ՆԱՏՕ-ի ռազմական օգնությունը Կիևի ռեժիմին նոր թիրախներ են ՌԴ-ի հրթիռային հարվածների համար
© AFP 2024 / SERGEI SUPINSKY
Բաժանորդագրվել
ՆԱՏՕ-ի և ԵՄ-ի կողմից կիևյան ռեժիմին «մինչև վերջ զինելու» փորձերն արտացոլում են Եվրոպան Ուկրաինայում ձգձգվող ռազմական գործողությունների մեջ նետելու ամերիկյան ձգտումը, ընդ որում՝ Ռուսաստանի պատասխան միջուկային հարվածից զերծ մնալով։
Ալեքսանդր Խրոլենկո, ռազմական վերլուծաբան
Ուկրաինայի աֆղանացման ամերիկյան ծրագիրը ի սկզբանե անհաջողության է դատապարտված, քանի որ «Հակառուսաստան» նախագծի կառավարման կենտրոնն ԱՄՆ-ում է, ՌԴ միջուկային եռամիության ռազմավարական թիրախները վաղուց հստակեցված են, պատերազմն անմիջականորեն Վաշինգտոնի դուռն է թակում։
Արդեն մի քանի օր է՝ Ռուսաստանի Զինված ուժերը մեթոդայնորեն «աղում են» Կիևի նացիստական ռեժիմի ռազմական ենթակառուցվածքը և Ուկրաինայի տարածքում ՆԱՏՕ-ի ռազմական ներուժը։ Ոչնչացված է ավելի քան 1100 օբյեկտ, այդ թվում՝ ՈւԶՈւ-ի հիմնական զինապահեստներն ու կառավարման հանգույցները, մարտական ավիացիան ու օդանավակայաները, ՀՕՊ համակարգը, ավելի քան 200 տանկ, գրեթե ամբողջ կատերային «նավատորմը» և Օչակովում ԱՄՆ ՌԾՈւ ռազմակայանը։
Ռուսական Օդատիեզերական ուժերը և բանակային ավիացիան օդում գերիշխում են ողջ Ուկրաինայի երկնքում։ Խոշոր քաղաքները, այդ թվում՝ Կիևը, շրջապատված են կամ շրջապատված։ Զինված դիմադրությունը օջախային բնույթ է կրում, ՈւԾՈւ-ի զինամթերքի, վառելիքի և պարենի պաշարները սպառման եզրին են։ Ուկրաինական զորքը բարոյալքված է, ամբողջ գնդերով հանձնվում են կամ փախչում են դիրքերից, ոչ ոք չի ուզում զոհվել ազգայնականների գաղափարների և ԱՄՆ շահերի համար։
Մյուս կողմից, Ռուսաստանի ռազմաօդային ուժերի հատուկ գործողությանը մասնակցում են միայն պրոֆեսիոնալ պայմանագրային զինծառայողներ, դա երաշխավորում է որակը և արդյունավետությունը: ԴԺՀ-ի և ԼԺՀ-ի ուժերը զարգացնում են հարձակումը, Դոնբասի ավելի ու ավելի շատ բնակավայրեր են վերահսկում, և ռազմավար դարձած «Ջավելինները» օգնում են դրան:
Ուկրաինայի զինված ուժերի համար առաջին «կաթսան» դարձավ Մարիուպոլը, կափարիչը փակված է, ելքը՝ կանխորոշված։ Ուկրաինայի Գերագույն շտաբը երկրի ղեկավարությանը զեկուցել է, որ մարտի 1-ին Դոնբասում ՈւԶՈւ զինված խմբավորումն ամբողջությամբ կշրջափակվի, կբաժանվի երեք մասի և կոչնչացվի:
Հայտնվելով անելանելի վիճակում՝ Ուկրաինայի ԶՈւ-ն բնակչությանն օգտագործում է որպես «կենդանի վահան», արգելված ֆոսֆորային զինամթերք է կիրառում, փողոցներում հակահետիոտնային ականներ է շաղ տալիս (մասնավորապես՝ Խարկովում)։ Տեղի բնակչությանը զենքի հանցավոր (անվերահսկելի) բաժանումից հետո դիակապտների ու ազգայնականների ավազակախմբերը՝ ավտոմատներով զինված, վայրագություններով են զբաղված Կիևում։
Ուկրաինայի առաջնորդ Վլադիմիր Զելենսկին ազատ է արձակել մարտական փորձ ունեցող բանտարկյալներին, և այդ մարդիկ ամենից շատ սպառնում են քաղաքացիական բնակչությանը: Հիշեցնեմ, որ ՌԴ զորքերը քաղաքների ու խաղաղ բնակիչների վրա չեն կրակում։
«Գործընկերների» հակառուսական հիստերիան անսահման է, սակայն իրականում Արևմուտքը Ուկրաինայի ապառազմականացմանն ու դենացիֆիկացիային, ՆԱՏՕ-ի՝ դեպի արևելք ընդլայնման կոշտ ընդհատմանը հակադրելու բան չունի։ «Drang nach Osten»-ի եվրոպացի կողմնակիցների և Կիևի ռեժիմի համար ՌԴ ԶՈւ գործողությունը առանց այլընտրանքների է զարգանում։ Ընդ որում՝ Բելառուսը պատրաստ է Ուկրաինայի ապառազմականացման սեփական գործողությունը սկսել, նախագահ Ալեքսանդր Լուկաշենկոն պատմել է Բելառուսի Հանրապետության տարածքից մի քանի հրթիռի արձակման մասին։
ՆԱՏՕ-ի զենքը
ԱՄՆ-ն և նրա առանձին դաշնակիցներ մտադիր են զենքով օգնել կիևյան ռեժիմին, այսինքն՝ փայտ ավելացնել պատերազմի խարույկին։ Ուկրաինան Աֆղանստանի նման ինչ-որ բանի վերածելու և տարիներ շարունակ Եվրոպան քաոսի մեջ պահելու համար։ ԱՄՆ նախագահ Ջոզեֆ Բայդենը փետրվարի 26-ին Պետդեպին հանձնարարել է Ուկրաինային 600 մլն դոլարի չափով «անհապաղ ռազմական օգնություն» հատկացնել։
ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղար Յենս Ստոլտենբերգը փետրվարի 27-ին հայտարարել է, որ դաշինքը մեծացնում Է Կիևին շարժական հակատանկային, հակաօդային համակարգերի և զինամթերքի մատակարարումները: Այստեղ երևում է Արևմուտքի «սիրիական» մարտավարությունը։ Եվ, իհարկե, այդպիսի մատակարարումները (տրանսպորտային միջոցներ, պահեստներ) ուկրաինական տարածքում նոր թիրախներ են դառնում Ռուսաստանի գերճշգրիտ հրթիռային հարվածների համար։
Եվրոպական դիվանագիտության ղեկավար Ժոզեպ Բորելը անպատասխանատու կերպով խոսել է Եվրամիության կողմից Ուկրաինային ռազմական ինքնաթիռներ մատակարարելու մասին։ Լեհաստանից ռազմական օգնության խմբաքանակը Ուկրաինա է հասել փետրվարի 26-ին։ Չեխիայի կառավարությունը որոշել է Կիևին 7,6 մլն եվրոյի զենք տրամադրել՝ 30 հազար ատրճանակ, 7 հազար ինքնաձիգ, 3 հազար գնդացիր և շուրջ 1 մլն փամփուշտ: Բելգիան երկու հազար գնդացիր կուղարկի Ուկրաինայի ԶՈւ-ին։
Գերմանիայի կանցլեր Օլաֆ Շոլցը փետրվարի 26-ին Նիդեռլանդներին թույլատրել է ուկրաինացի նացիստներին 400 Panzerfaust ռեակտիվ նռնականետ մատակարարել: Նիդեռլանդները խոստացել են փոխանցել նաև 200 հատ Stinger շարժական զենիթահրթիռային համալիրներ:
Դանիան մտադիր է Ուկրաինա ուղարկել 2 հազար զրահաբաճկոն և 700 բժշկական դեղատուփ: «Խաղաղության աղավնին»՝ Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնը, ռազմական տեխնիկա և 1,2 մլրդ եվրոյի չափով ֆինանսական օգնություն է խոստացել։ Էստոնիան Javelin հակատանկային հրթիռներ և զենիթային զինամթերք կուղարկի, Լիտվան՝ 1, 8 միլիոն եվրոյի պաշտպանական փաթեթ: Մինչդեռ Հունգարիան հայտարարել է, որ Կիևին զենք չի մատակարարելու։ Գերմանիան նույնպես ուղղակիորեն չի զբաղվում զենքի մատակարարումներով։
Ամերիկացի կոնգրեսականները քննարկում են Ուկրաինային 350 մլն-ից մինչև 6,4 մլրդ դոլարի չափով օգնություն տրամադրելու հարց, սակայն զենքի բլուրներն ու մեծ բյուջեն ռազմական հաղթանակներ չեն երաշխավորում (հիշում ենք Աֆղանստանից ԱՄՆ-ի և ՆԱՏՕ-ի խայտառակ փախուստը): Օտարերկրյա ռազմական մասնագետները հուսալի գործիք չեն։ Վաշինգտոնի մոտ ուրիշների ձեռքերով անվտանգ պատերազմել չի ստացվի։
Արտասահմանյան լեգիոն
Զելենսկին հայտարարել է «պաշտպանության ինտերնացիոնալ լեգիոնի» ձևավորման մասին, որում ամերիկյան փողերով արտասահմանյան վարձկաններ և նեոնացիստներ կներգրավեն: Դանիան արդեն իր «կամավորներին» թույլ է տվել պատերազմել Ուկրաինայում։ Լվովում «ինտերնացիոնալիստների» ցուցանակի տակ կարող են ՆԱՏՕ-ի զորքեր կենտրոնանալ։
Մեծ Բրիտանիայի ԱԳՆ-ն հայտարարել է, որ Ուկրաինայի իրադրությունը կարող է վերջին հաշվով վերաճել դաշինքի հետ Ռուսաստանի ռազմական հակամարտությանը: Politico պարբերականը հայտնել է, որ Պենտագոնը մտադիր է Ռուսաստանի հետ «ուկրաինական» կապուղի հաստատել՝ «սիրիականի» նմանությամբ։ Ինչի՞ համար է զուգահեռը բազմամյա և բազմակողմ զինված հակամարտության հետ։
Հիշեցնեմ, որ Մոսկվան 2021 թվականի դեկտեմբերին Վաշինգտոնին և Բրյուսելին առաջարկներ ներկայացրեց Եվրոպայում և աշխարհում անվտանգ գոյության երաշխիքների շուրջ։ Արևմտյան «գործընկերները» արտահերթ գագաթնաժողովում ծիծաղեցին ռուսական «մտահոգությունների» վրա։ Ռուսաստանը նախազգուշացրեց ազգային անվտանգության ռազմատեխնիկական ապահովման մասին, ի պատասխան նոր պատժամիջոցների խոստումներ տեղացին։
Եվ այդ ժամանակ ՌԴ-ն գործի դրեց ռազմատեխնիկական գործիքները։ ՌԴ Պաշտպանության նախարարության ուժերն ու միջոցները Ուկրաինայում մարտական գործողություններ չեն սկսել, այլ ավարտում են պատերազմի ութամյա շրջանը, որում զոհվել է ավելի քան 14 հազար մարդ, այդ թվում՝ հարյուրավոր երեխաներ: Միաժամանակ ավարտվում է ՆԱՏՕ-ի անխոհեմ, ողջ աշխարհի համար վտանգավոր ընդլայնումը դեպի արևելք։ Սա է Ռուսաստանի կարմիր գիծը Եվրոպայում․ «1941 թվականի հունիսի 22-ը» այլևս չի կրկնվի։
ՌԴ Զինված ուժերի գերագույն գլխավոր հրամանատար Վլադիմիր Պուտինը փետրվարի 27-ին ԱՄՆ-ի և ՆԱՏՕ-ի կողմից աճող ռազմական սպառնալիքների ֆոնին կարգադրել է ՌԴ-ի ռազմավարական զսպման ուժերը մարտական հերթապահության հատուկ ռեժիմի բերել։ Ռուսաստանի պաշտպանության նախարար Սերգեյ Շոյգուն փետրվարի 28-ին զեկուցել է հրամանի կատարման մասին:
«Գործընկերների» համար դա նշանակում է՝ Ռուսաստանը հետագա էսկալացիային կպատասխանի միջուկային հարվածով։ Օվկիանոսից այն կողմ և Եվրոպայում շատ արագ արձագանքեցին․ Սպիտակ տունը պաշտոնապես հայտարարեց, որ ԱՄՆ-ն և ՆԱՏՕ-ն Ռուսաստանի չեն սպառնում։
ՄԱԿ-ում ԱՄՆ մշտական ներկայացուցիչ Լինդա Թոմաս-Գրինֆիլդը նշեց, որ Պենտագոնը Ուկրաինայի օդային տարածքում չի գործելու: Գերմանիայի արտգործնախարարը կոչ արեց Ռուսաստանին հրաժարվել զսպման ուժերը մարտական հերթապահության հատուկ ռեժիմի բերելուց: Գերմանիայի պաշտպանության նախարար Քրիստինե Լամբրեխտը լուրջ սպառնալիք համարեց ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հայտարարությունը: ՆԱՏՕ-ում քննարկում են, թե ինչպես արձագանքեն, որպեսզի էսկալացիան չավելանա։
Ֆրանսիայի գործող նախագահի նախընտրական մրցակից Էրիկ Զեմմուրն առաջարկել է կատարել Մոսկվայի առանցքային պահանջը. «Ֆրանսիան պետք է շտապ բանակցություններ նախաձեռնի արևմտյան գործընկերների և Ռուսաստանի հետ՝ համաձայնագիր կնքելու համար, որը վերջ կդնի ՆԱՏՕ-ի ընդլայնմանը դեպի արևելք»։
Չնայած ութամյա բանակցությունների ելքին՝ Կիևի համար հեռանկարում հնարավոր են միայն ՈւԶՈւ-ի կապիտուլյացիան և պետական կողմնորոշման փոփոխությունը․ ՆԱՏՕ-ի կուրսից սահմանադրական հրաժարում, արմատական շարժումների և կուսակցությունների լուծարում, ռուսական Ղրիմի և Դոնբասի հանրապետությունների ճանաչում, ուկրաինական տարածաշրջանների դաշնային կարգավիճակ, ռուսերենը՝ որպես երկրորդ պետական լեզու։
Ինչ վերաբերում է ԱՄՆ-ի և ԵՄ-ի պատժամիջոցներին, նմանատիպ ցնցումներ բարեհաջող վերապրել են աշխարհի բազմաթիվ պակաս հզոր երկրներ: Նկատենք, որ եվրոպացիներին արդեն զգուշացրել են Ռուսաստանի դեմ պատժամիջոցների բարձր գնի մասին, դա աշխարհաքաղաքական դիմակայության սուր փուլի ընդամենը սկիզբն է։ Առանց սիբիրյան ածխաջրածինների ԵՄ-ն շատ արագ հետ կգնա մինչև անցյալ դարի կեսեր:
Հետևեք ռազմական վերլուծաբան Ալեքսանդր Խրոլենկոյի Telegram ալիքին հետևյալ հղումով՝ https://t.me/AKhrolenko
