Երեխան շատ չի լինում․ «7 որդով սեղան նստելու» օրհնանքը Մոսինյաններն իրականություն դարձրին
Մոսինյանների ընտանիքը
© Sputnik / Aram Nersesyan
Բաժանորդագրվել
Մոսինյանների բազմազավակ ընտանիքում երկու ռեկորդակիր է մեծանում, այստեղ յուրաքանչյուրը, անգամ հյուրերն իրենց գործն ու պարտականությունն ունեն։ Թեպետ բնակարանը փոքր է, բայց տանտերերի սիրտը՝ մեծ, սիրով հյուրեր են ընդունում, անգամ՝ գիշերակացով։
Մոսինյանների ընտանիքը օրական միջինը 8-10 հաց է գնում, տանտիկինն էլ կատակում է, թե ամենամեծ կաթսայով եփված ճաշն էլ, միևնույն է, միշտ քիչ է լինում։ Բարի գալուստ Վանաձոր՝ Մոսինյանների ընտանիք, որտեղ «7 որդով սեղան նստեք» պապենական օրհնանքն իրականություն է դարձել։ 3-ի վերափոխված 2-սենյականոց բնակարանում այսօր 7 տղա է մեծանում։
«Ես քիր եմ ուզում»։
«Ես` էլի ախպեր»։
Միջնեկները՝ Վաչեն ու Լեոն, ընտանիքի ավելացման իրենց «տեսությունն» են ներկայացնում։
Ալենը, Վաչեն և Լեոն
© Sputnik / Aram Nersesyan
Լեոն ասում է՝ մի 25 եղբայր լինեն` արդեն լավ կլինի։ Թեպետ ցանկությունը հայրիկին՝ Արենին անակնկալի է բերում, բայց նա էլ իրեն չի կորցնում ու ավելացնում է՝ եղբայրն ավել չի լինում։
4 տարեկան Մենուան
© Sputnik / Aram Nersesyan
«Մեծը Սարոն է՝ 14 տարեկան, հետո ես եմ՝ 12 տարեկան, Վաչեն՝ 9, Լեոն՝ 7, Մենուան՝ 4, Դավիթը՝ 2, ու Նոյն էլ մի քանի ամսական է»,- հերթով եղբայրներին է ներկայացնում դպրոցից նոր վերադարձած Ալենն ու շտապում մայրիկին օգնելու։
2 տարեկան Դավիթը
© Sputnik / Aram Nersesyan
Այստեղ յուրաքանչյուրն իր գործն ու պարտականությունն ունի՝ սովորում են, պարապմունքների հաճախում, մեծերը հոգ են տանում փոքրերի մասին, մեծ ու փոքր օգնում տան գործերում, պարապ մնալ չեն հասցնում անգամ հյուրերը, օրինակ` ինձ էլ բաժին հասավ ամենահաճելի հանձնարարությունը՝ գրկել և օրորել 3-ամսական Նոյին։
3 ամսական Նոյը
© Sputnik / Aram Nersesyan
Այս ընտանիքի պատմությունը սկսվել է մոտ 20 տարի առաջ, երբ Արենն ու Լիլիթը սովորում էին Վանաձորի նախկին շինարարական տեխնիկումում։
«Ընտանիք կազմելու նուրբ արվեստին լուրջ մոտեցանք։ 21-ում արդեն ամուսնացած էի»,- ժպտում է Արենը։
Արեն Մոսինյան
© Sputnik / Aram Nersesyan
Ընտանեկան կյանքի ճանապարհը լի էր փորձություններով, որոնք միասին ու սիրով հաղթահարեցին․ 4 տարի բալիկներ ունենալ չէր հաջողվում, հետո ծնվեց առաջնեկը՝ Սարիբեկը, ու նրանից հետո 3-2 տարի ընդմիջումներով` կրտսեր եղբայրները։
«Առաջին երեխան ցանկանում էինք տղա ունենալ, դրանից հետո ասել ենք՝ ինչ լինի, ու էլի տղա, էլի տղա։ Այ հիմա ուզում եմ` աղջիկ ունենանք, որ մայրիկիս անունը դնեմ՝ Անահիտ։ Միշտ ուզել եմ մեծ ընտանիք ունենալ, քանի որ ես ո՛չ քույր եմ ունեցել, ո՛չ եղբայր, մենակ եմ մեծացել, հայ ընտանիքն էլ գեղեցիկ է, երբ երեխաները շատ են լինում, չնայած երեխան շատ չի լինում»,- ժպտում է Արենը։
Նա դժվարանում է ասել, որ տարիների հետ ու երեխաների շատանալով սերն ավելացավ։ Արենի խոսքով` սերն ավելանում է այն զույգերի մոտ, որոնց մոտ քիչ էր կամ բավարար չէր, իրենց սերը սկզբից էլ մեծ է եղել, ռոմանտիկան էլ տարիների ընթացքում չի պակասել։
Բազմազավակ լինելն Արենին ու Լիլիթին չի խանգարում, որ յուրաքանչյուր երեխային անհրաժեշտ ուշադրություն հատկացնեն, զբաղվեն նրանց դաստիարակությամբ, կրթությամբ, տաղանդների ու կարողությունների բացահայտմամբ։
Արենն ու Լիլիթը
© Sputnik / Aram Nersesyan
Հյուրասենյակի պատերից մեկուկեսն ամբողջովին ծածկված է պատվոգրերով, մեդալներով, իսկ պահարանն էլ գավաթներով ու մրցանակներով է ծանրաբեռնված։ Ընտանիքի ավագ 2 որդիների՝ Սարոյի ու Ալենի ձեռքբերումներն են։
«Սարոն անկախ Հայաստանի պատմության առաջին մանկահասակ համաշխարհային ռեկորդակիրն է եղել։ ՀՀ Դյուցազնագրքի 11 ռեկորդ ունի, կարող էր ավելի շատ էլ ունենալ՝ մինչև 30-40, ուղղակի ծանրաբեռնվածությունը շատ է, չենք հասցնում ամրագրել, ֆիքսել»։
Четырнадцатилетний Сарибек Мосинян
© Sputnik / Aram Nersesyan
Սարոյի կարողությունները հայրն է բացահայտել, երբ տղան 5 տարեկան է եղել։ 32 րոպեի ընթացքում 1111 անգամ կքանստել է։ Հայրն ասում է՝ ավելի շատ էլ կաներ. ռեկորդն արձանագրող հանձնաժողովի անդամների հետ կանգնեցրել են։ Հետո նաև մեքենա է քաշել, ապա այլ ռեկորդներ էլ սահմանել։ Ալենն էլ 5 տարեկան չկար, երբ ռեկորդ սահմանեց։
Սարիբեկ Մոսինյանի մրցանակը
© Sputnik / Aram Nersesyan
«Մանկական կապրիզ արեց, Սարոյին նայեց, ոգևորվեց, թե ես էլ եմ ուզում, ինքն էլ մեքենա հրեց, ու ստացվեց»։
12-ամյա Ալենը
© Sputnik / Aram Nersesyan
Այս մեծ ընտանիքում թեպետ հոգսերն էլ են մեծ, բայց բողոքել չեն սիրում։
«Մեր շքեղությունն ու հարստությունը տան ներսում է՝ մեր էրեխեքն են»,- ասում է Արենը։
Լեոն ցույց է տալիս ավագ եղբոր՝ Սարիբեկի պատվոգրերը
© Sputnik / Aram Nersesyan
Իրենց փոքրիկ ընտանեկան բիզնեսն ունեն՝ սառը սուրճ և թեյ են արտադրում, որը Վանաձորում հասցրել է հայտնի դառնալ։ Բիզնեսն ընդլայնելու ցանկություն, իհարկե, կա, բայց․․․ Վերջերս կառավարության հայտարարած դրամաշնորհային ծրագրում Մոսինյանները 1,5 միլիոն դրամ շահեցին, սակայն այն ստանալ այդպես էլ չկարողացան՝ բանկերում ունեցած մոտ 1 միլիոն պարտքի պատճառով։ Արենն ասում է՝ ինչպես բոլոր ընտանիքներում, իրենց դեպքում էլ լավ ու վատ օրեր են լինում, իրենք միշտ ամեն ինչ արել են, որ երեխաները ոչ մի բանի կարիք չունենան, ոչնչից հետ չմնան։ Հիմա ուզում է երեխաների համար ավելի ընդարձակ տուն կառուցել։ Այս պահին բոլորն իրենց մահճակալներն ունեն, Դավիթն ու Նոյն էլ դեռ փոքր են՝ օրորոցներով են բավարարվում, իսկ այդ արդեն ընտանիքի 8-րդ երեխային տեղ է պետք։ Տնամերձ հողամաս ունեն, որտեղ էլ իրենց նոր տունն են կառուցելու։ Արենը ծնունդով Սանահինից է, այնտեղ ուզում է ազնվամորու դաշտ հիմնել և մեղվի փեթակներ պահել՝ էկո պրոդուկտներ արտադրելու համար։ Ծրագրերը շատ են, ցանկությունները՝ մեծ, հնարավորությունները՝ դեռ սահմանափակ, բայց էլի չեն դժգոհում։
«Որ ասեմ՝ չունեմ, ունեմ, ուղղակի չեմ հասցնում ունեցածս կոմպլեկտավորել։ Օրվաս ծախսն էլ ոնց որ 5X5-մատորանոց X5 պահեմ»,- կատակում է ընտանիքի հայրը։
Միայն մի քիչ նեղսրտած ու զարմացած են, որ բազմազավակ, մեծ ներուժ ունեցող, արդեն իսկ հաջողություններ գրանցած ընտանիքին այդպես էլ ոչ մի պետական այր չշնորհավորեց 7-րդ որդու լույս աշխարհ գալու առիթով։
Այն, որ փխրուն խաղաղությամբ երկրում իր տանիքի տակ 7 ապագա զինվորներ են մեծանում, Արենին չի վախեցնում, միայն ցավ է ապրում, որ անավարտ կռիվն իր որդիներին բաժին հասավ։ Իսկ սահման պահելն էլ ոչ միայն տղամարդու, այլև յուրաքանչյուր կնոջ գործն է, որովհետև վստահ է՝ Հայաստանի սահմանների ամրությունն ամեն հայ ընտանիքից է սկսվում։
Ամանորին ընդառաջ Մոսինյանների ընտանիքը մաղթում է, որ խաղաղություն լինի, շատ երեխաներ ծնվեն, իսկ լրագրողներն էլ միայն լուսավոր ու բարի պատմություններ գրելու առիթներ ունենան։
Մոսինյան եղբայրները
© Sputnik / Aram Nersesyan
