https://arm.sputniknews.ru/20240221/ukrainan-vorpes-khvorhrdanish-mem-ev-khrtvilak-72543098.html
Ուկրաինան որպես խորհրդանիշ, մեմ և խրտվիլակ
Ուկրաինան որպես խորհրդանիշ, մեմ և խրտվիլակ
Sputnik Արմենիա
Շատ հազվադեպ է պատահում, երբ մարդիկ հնարավորություն ունեն գիտակցաբար հետևել իրենց ժամանակների գլոբալ գործընթացներին՝ տեսնելով, թե ինչպես է մի իրադարձություն... 21.02.2024, Sputnik Արմենիա
2024-02-21T23:37+0400
2024-02-21T23:37+0400
2024-02-21T23:37+0400
ուկրաինա
եվրամայդան
https://cdn.am.sputniknews.ru/img/183/11/1831199_0:140:3144:1909_1920x0_80_0_0_e6d8bb86fe2422d78a8c25cf9a2b0624.jpg
Շատ հազվադեպ է պատահում, երբ մարդիկ հնարավորություն ունեն գիտակցաբար հետևել իրենց ժամանակների գլոբալ գործընթացներին՝ տեսնելով, թե ինչպես է մի իրադարձություն կամ որոշում հանգեցնում մեկ այլ իրադարձության, սա էլ երրորդն է տեղափոխում է մեռյալ կետից և աստիճանաբար ամեն ինչ վերածվում է լեռներից իջնող ձնահյուսի կամ քարաթափման:Այդպես եղավ և ԽՍՀՄ փլուզումը. կանխազգացումը, որ վերակառուցումը և հարակից մյուս գործընթացները վատ կավարտվեն, այն ժամանակ շատերի մոտ էր, բայց գիտակից պատկերացում, թե ինչ, ինչպես և ինչու է տեղի ունենում, և ուր է այս ամենը տանելու՝ գրեթե ոչ ոք չուներ։Ուկրաինայում և դրա շուրջ տեղի ունեցող իրադարձություններն այն եզակի պատմական դեպքերն են, երբ մարդիկ հնարավորություն ունեն գիտակցաբար հետևելու, թե ինչպես են մեկը մյուսի հետևից ընկնում «դոմինոյի քարերը», որոնք հասցրել են այս երկիրը աղետի։ Իսկ առաջին և բոլորի համար ակնհայտ «դոմինոյի քարը» Եվրամայդանի արդյունքում տեղի ունեցած պետական հեղաշրջումն էր, որից ուղիղ տասը տարի է անցել է։Հարցի պատասխանը գտնելը, թե ինչպես և ինչու դա տեղի ունեցավ, կենսական է աշխարհի մեծ մասի և հատկապես ողջ հետխորհրդային տարածքի համար։ Որոշ երկրներ դիմադրում են Արևմուտքի պատրաստած ճակատագրին, մյուսները կարծես համակերպվել են և նույն ճանապարհով են շարժվում։Սակայն դա միայն ավելի սրում է հարցը, թե ինչն է ընկած Եվրամայդանի և հետմայդանական Ուկրաինայի պատմության հիմքում։Եթե տասնամյակներ առաջ ամեն ինչ սկսվեց միանգամայն դրական և գրավիչ, օրինակ՝ տեղաշարժի ազատության բարձրագույն արժեքից և ուզած վայրում ապրելու մարդու հնարավորությունից (ճիշտ է, դրա տակ թաքնված էր հայրենիքից հրաժարվելու քարոզը), ապա այժմ բանը հասել է կենսաբանական սեռի ժխտմանը։ Սպառվում են Արևմուտքի ռեսուրսները, իսկ Ուկրաինայի՝ ժամանակը․ ինչո՞ւ է Կիևը խփում ԴոնեցկինԸստ էության, գունավոր հեղափոխությունների հայեցակարգը փորձում են «վաճառել» բոլոր ժողովուրդներին օբյեկտիվորեն գոյություն ունեցող որևէ սահմանափակումների հենքով։ Նրանք իբր պետք է իրենց մտքերից մաքրեն ավանդական պատկերացումների մոխիրը, և նրանք կկարողանան իրենց մեջ ազատության, ժողովրդավարության և համընդհանուր բարգավաճման թագավորություն կառուցել։Կյանքը արագ և ցավալիորեն ցույց տվեց այս մոտեցման սխալ լինելը գրեթե բոլոր երկրներում, որտեղ գունավոր հեղափոխություններ են եղել։ Բայց գլխավոր օրինակը Ուկրաինան է։Ի դեպ, Ուկրաինական տասնամյա օրինակն այնքան սարսափելի էր, որ նույն ճանապարհով գնալ ցանկացողների քիվը չնչին է։ Մնացել են միայն այն երկրները, որոնց ցանկությունը Արևմուտքին կարող է և ընդհանրապես չհետաքրքրել (ինչպես Մերձբալթյան երկրները), և դրանք, ըստ ամենայնի, պետք է մինչև վերջ խմեն «ուկրաինական բաժակը»։
ուկրաինա
Sputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
2024
Իրինա Ալկսնիս
https://cdn.am.sputniknews.ru/img/07e4/08/0a/24062488_338:0:1380:1042_100x100_80_0_0_08c40caa8f568d41b936998953011a5a.jpg
Իրինա Ալկսնիս
https://cdn.am.sputniknews.ru/img/07e4/08/0a/24062488_338:0:1380:1042_100x100_80_0_0_08c40caa8f568d41b936998953011a5a.jpg
Լուրեր
am_HY
Sputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
Sputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
Իրինա Ալկսնիս
https://cdn.am.sputniknews.ru/img/07e4/08/0a/24062488_338:0:1380:1042_100x100_80_0_0_08c40caa8f568d41b936998953011a5a.jpg
ուկրաինա, եվրամայդան
Շատ հազվադեպ է պատահում, երբ մարդիկ հնարավորություն ունեն գիտակցաբար հետևել իրենց ժամանակների գլոբալ գործընթացներին՝ տեսնելով, թե ինչպես է մի իրադարձություն կամ որոշում հանգեցնում մեկ այլ իրադարձության, սա էլ երրորդն է տեղափոխում է մեռյալ կետից և աստիճանաբար ամեն ինչ վերածվում է լեռներից իջնող ձնահյուսի կամ քարաթափման:
Այդպես եղավ և ԽՍՀՄ փլուզումը. կանխազգացումը, որ վերակառուցումը և հարակից մյուս գործընթացները վատ կավարտվեն, այն ժամանակ շատերի մոտ էր, բայց գիտակից պատկերացում, թե ինչ, ինչպես և ինչու է տեղի ունենում, և ուր է այս ամենը տանելու՝ գրեթե ոչ ոք չուներ։
Ուկրաինայում և դրա շուրջ տեղի ունեցող իրադարձություններն այն եզակի պատմական դեպքերն են, երբ մարդիկ հնարավորություն ունեն գիտակցաբար հետևելու, թե ինչպես են մեկը մյուսի հետևից ընկնում «դոմինոյի քարերը», որոնք հասցրել են այս երկիրը աղետի։ Իսկ առաջին և բոլորի համար ակնհայտ «դոմինոյի քարը» Եվրամայդանի արդյունքում տեղի ունեցած պետական հեղաշրջումն էր, որից ուղիղ տասը տարի է անցել է։
Ուկրաինան այս տասնամյակի ընթացքում աշխարհի համար դարձել է խորհրդանիշ, մեմ և խրտվիլակ: Այն կենդանի, չնայած, հավանաբար, ավելի ճիշտ է ասել` մահացող օրինակ է, թե ինչպես մի ամբողջ հասարակություն կարող է բռնել ինքնաոչնչացման ուղին և, կարծես, պատրաստ է մինչև վերջ քայլել դրանով:
Հարցի պատասխանը գտնելը, թե ինչպես և ինչու դա տեղի ունեցավ, կենսական է աշխարհի մեծ մասի և հատկապես ողջ հետխորհրդային տարածքի համար։ Որոշ երկրներ դիմադրում են Արևմուտքի պատրաստած ճակատագրին, մյուսները կարծես համակերպվել են և նույն ճանապարհով են շարժվում։
Սակայն դա միայն ավելի սրում է հարցը, թե ինչն է ընկած Եվրամայդանի և հետմայդանական Ուկրաինայի պատմության հիմքում։
Եթե տասնամյակներ առաջ ամեն ինչ սկսվեց միանգամայն դրական և գրավիչ, օրինակ՝ տեղաշարժի ազատության բարձրագույն արժեքից և ուզած վայրում ապրելու մարդու հնարավորությունից (ճիշտ է, դրա տակ թաքնված էր հայրենիքից հրաժարվելու քարոզը), ապա այժմ բանը հասել է կենսաբանական սեռի ժխտմանը։
Ըստ էության, գունավոր հեղափոխությունների հայեցակարգը փորձում են «վաճառել» բոլոր ժողովուրդներին օբյեկտիվորեն գոյություն ունեցող որևէ սահմանափակումների հենքով։ Նրանք իբր պետք է իրենց մտքերից մաքրեն ավանդական պատկերացումների մոխիրը, և նրանք կկարողանան իրենց մեջ ազատության, ժողովրդավարության և համընդհանուր բարգավաճման թագավորություն կառուցել։
Կյանքը արագ և ցավալիորեն ցույց տվեց այս մոտեցման սխալ լինելը գրեթե բոլոր երկրներում, որտեղ գունավոր հեղափոխություններ են եղել։ Բայց գլխավոր օրինակը Ուկրաինան է։
Հիմա ընդունել, որ այդ ամենը սխալ էր, ուկրաինացիների մեծամասնության համար հոգեբանորեն անհնար է։ Այնպես որ, մենք ականատես ենք լինում Ուկրաինայի կողմից տասնամյա վաղեմության իր որոշման ագրեսիվ պաշտպանությանը, այն էլ նույն գործընթացում այլ պետություններին ներգրավելու փորձերով, հո միայնակ չի՞ տուժելու։
Ի դեպ, Ուկրաինական տասնամյա օրինակն այնքան սարսափելի էր, որ նույն ճանապարհով գնալ ցանկացողների քիվը չնչին է։ Մնացել են միայն այն երկրները, որոնց ցանկությունը Արևմուտքին կարող է և ընդհանրապես չհետաքրքրել (ինչպես Մերձբալթյան երկրները), և դրանք, ըստ ամենայնի, պետք է մինչև վերջ խմեն «ուկրաինական բաժակը»։
