Գոհար Սարգսյան, Sputnik
Գնահատականի համար պայքարելը միշտ էլ արդիական է: Երբ դեռ դպրոցական էի, դասարանում մի աղջիկ կար, ով դասը սկսելուն պես պարտաճանաչ կերպով լվանում ու մաքրում էր գրատախտակը` բարձր գնահատականներ ստանալու համար:
«Հաճախ գնահատականները պետք են լինում ոչ թե երեխաներին, այլ ծնողներին, ովքեր հպարտությամբ դրանք ցուցադրում են բարեկամ-հարևաններին: Հետևաբար լինում են դեպքեր, երբ ծնողներն են ստիպում երեխաներին բարձր գնահատականներով վերադառնալ տուն: Այդ թեմայով գլուխը ծանրաբեռնելով` երեխան երբեմն մոռանում է ինչ պիտի գրի ու պատմի»,-ասում է տարրական դպրոցի դասվար Արմենուհի Եսայանը:
«Ապրես», «կեցցես», «հրաշալի է»… Արմենուհի Եսայանն այսպիսի գնահատականների կողմնակից է:
«Մեր ծնողները պետք է հասկանան, որ գնահատականը գիտելիքի ապացույց չէ: Գնահատականի համար պայքարը մեծ սթրեսների ու հիասթափությունների պատճառ կարող է դառնալ: Հատկապես տարրական դասարաններում երեխաներին պետք է ոգևորել` տետրերում ծաղիկների, մրգերի պատկերներ փակցնելով, ինչպես խորհրդային տարիների դպրոցական ավանդույթում էր»,-նկատում է ուսուցչուհին:
Հարցին այլ տեսանկյունից է մոտենում տարրական դասարանի աշակերտի մայր Կարինե Ալեքսանյանը:
«Ինձ համար թվանշանը կարևոր է, որովհետև ցույց է տալիս երեխայիս առաջադիմությունը: Ես ամեն օր թերթում եմ տղայիս օրագիրը, որպեսզի տեսնեմ, թե որ առարկայից ինչ գնահատական է ստացել: Եթե տեսնում եմ, որ գնահատականները նվազել են, անմիջապես զանգահարում եմ ուսուցչուհուն, որպեսզի հասկանամ, թե որտեղ է թերացել տղաս»,-ասում է Կարինեն:
Sputnik Արմենիան հետաքրքրվեց նաև կրթության եվրոպական մոդելով: Իսպանաբնակ մեր հայրենակից Դիանա Ավագյանը պատմեց, որ իր երեխաները սովորում են Բարսելոնայի դպրոցում, որտեղ գնահատականներով երեխաներին չեն ծանրաբեռնում:
«Ամեն եռամսյակի վերջում ուսուցիչը ծնողին է հանձնում թերթիկ, որտեղ նշված են կետեր. ինչպես է երեխան շփվում ընկերների հետ, ինչպես է կենտրոնանում գործի վրա, արագ է կողմնորոշվում, թե ոչ: Անգամ կետ կա` ինչպես է երեխան նախաճաշում: Այդ կետերի կողքին ուսուցիչը նշում է կատարում կամ բացասական պատասխանի դեպքում վանդակը դատարկ թողնում: Այսպես է ծնողը հասկանում երեխայի առաջադիմությունը»,-ասում է Դիանան:
Ալբեր Քամյուն նշում էր, որ դպրոցը մեզ պատրաստում է մի կյանքի, որն իրականում գոյություն չունի: Թեև այս խոսքերը դժվար է միանշանակ ընկալել, բայց կարող են որոշակիորեն թոթափել ուսումնական տարվա ավարտից առաջ կուտակված լիցքերը:
