ԵՐԵՎԱՆ, 11 նոյեմբերի – Sputnik. Ֆիլմը հիմնված է իրական փաստերի վրա և պատմում է 1988 թվականի դեկտեմբերի 7-ին Հայաստանում տեղի ունեցած երկրաշարժի մասին։
Նկարահանումներ
Ֆիլմի նկարահանումները տևել են 42 օր և անցել են Մոսկվա և Գյումրի քաղաքներում։ Ռուսաստանում նկարահանվել են երկրաշարժից հետո տեղի ունեցած դեպքերը, իսկ Հայաստանում նկարահանվել է մինչև ողբերգությունը եղած խաղաղ կյանքը։
Քասթինգ
Ֆիլմի քասթինգին մասնակցել է 500 դերասան Հայաստանից և Ռուսաստանից։
Զանգվածային տեսարաններ
Հայաստանում ընթացող նկարահանումների մասսայական տեսարաններում նկարահանվել են Գյումրու բնակիչները, որոնցից շատերը վերապրել և հիշում են 1988 թվականի երկրաշարժը։
Դեկորացիա
Երկրաշարժից հետո ավերված քաղաքի դեկորացիայի մակերեսը կազմում է 10 հազար քմ։ Դեկորացիան գրեթե դոկումենտալ ճշտությամբ վերստեղծել է իրական Լենինականի փողոցները և տները։ Այն կառուցվել է մեկուկես ամսում, լքված մոսկովյան գործարանի տարածքում։ Շինարարության վրա աշխատել է ծանր տեխնիկա` վերամբարձ կռունկներ, բուլդոզերներ, էքսկավատորներ։ Բերվել է 8 հազար տոննա շինանյութ` փայտ, պենոպլաստ, բետոնե բլոկեր, ասֆալտ և այլն։
Սցենար
Ֆիլմի սցենարական աշխատանքները տևել են 4 տարի։ Սցենարի հիմքում ընկած են դոկումենտալ տվյալներ և պատմություններ, որոնք պատմել են երկրաշարժի վկաները` բժիշկները և ԱԻՆ աշխատակիցները, բրիգադների ղեկավարները։
Մոսկովյան նկարահանումներ
Մոսկվայի նկարահանումների համար օգտագործվել է 4 տոննա ցեմենտի փոշի, որն անհրաժեշտ տեսողական էֆեկտը ստանալու համար ցրվում էր տարածքում։ Նկարահանող ֆիլմի համար գնվել է 150 շնչադիմակ։
Ստեղծագործական կազմը` 1988-ին
Ֆիլմի պրոդյուսեր Ռուբեն Դիշդիշյանը և գլխավոր դերերից մեկի դերակատար Հրանտ Թոխատյանը 1988 թվականի դեկտեմբերին մասնակցել են Լենինականի փրկարարական աշխատանքներին։
Լռության մեկ րոպե
Յուրաքանչյուր նկարահանման օր ավարտվում է երկրաշարժի զոհերի հիշատակի պատվին մեկ րոպե լռությամբ։
Երեխաները միայնակ չմնացին
1988 թվականի երկրաշարժից հետո ոչ մի երեխա չհայտնվեց մանկատանը, քանի որ յուրաքանչյուր հայ ընտանիք իր պարտքն էր համարում որդեգրել նրանց։
