Վիկտորյա Պիսարենկոն` Sputnik Արմենիայի համար
Մոսկվայաբնակ դիզայներ Յուլյա Դալաքյանը MBFW Russia 34-րդ սեզոնի շրջանակներում վերջերս ներկայացրել է իր նոր հավաքածուն։ Ցուցադրությունն անցկացվել է Մանեժում` Մոսկվայի ամենահեղինակավոր ցուցահանդեսային կենտրոններից մեկում։ Sputnik Արմենիայի թղթակիցը եղավ «նորաձև ետնաբեմում»` դիզայների հետ զրուցելու և Հայաստանում fashion աշխարհի զարգացման վերաբերյալ իր տեսակետն իմանալու համար։
«Յուլյա Դալաքյան» նորաձևության տան հիմնադիրը բավականին երկար աշխատանքային ստաժ ունի։ Այս ոլորտում նա աշխատում է արդեն 25 տարի։ Յուլյան համագործակցել է այնպիսի համաշխարհային բրենդի հետ, ինչպիսին Roberto Cavalli-ն է։ Չորս տարի առաջ նա մասնակցել է նաև «Armenia Fashion Week»-ին, սակայն հայկական նորաձևության շաբաթից նա այնքան էլ տպավորված չէր։ Չնայած, նրա խոսքով, դա «որևէ բան կազմակերպելու լավ հնարավորություն էր»։ Հայաստանի մասին խոսելիս` Յուլյան ասում է, որ ոգևորությամբ է վերաբերում այն ամենին, ինչ կապված է պատմական հայրենիքի հետ։
«Ապագա կարելի է գտնել ամենուր և միշտ։ Հայկական ազգանունով որոշ դիզայներներ աշխատում են նորաձևության աշխարհում։ Հայերին միշտ հարգանքով են ընդունում։ Համոզված եմ, որ Հայաստանը վառ հետք է թողել դիզայներական արվեստում», — ասաց Դալաքյանը։
Բաղրամյան քույրերը երևանցի բլոգերներ են։ Նրանք ակտիվորեն հետևում են Արևմուտքի նորաձև թրենդներին։ Քույրերից ավագը` Սվետլանան, ասում է, որ Հայաստանում մարդիկ կարող են Եվրոպայից ոչ պակաս լավ հագնվել։ Սակայն սրան խանգարող օբյեկտիվ պատճառներ կան։ Երիտասարդությունը կրում է ոչ թե այն, ինչ ցանկանում է, այլ այն, ինչ կա։
«Մատչելի գներով նորաձև և որակյալ ապրանքի բացակայության պատճառով շատերն էժանագին կեղծիքներ են գնում», — ասում է նա։
Նրա քույրը` Նունեն, նշում է. «Հայաստանում նոր են սկսել քայլեր անել սեփական բրենդներ ստեղծելու ուղղությամբ։ Դեռ քիչ են արժանի նորաձևության ստուդիաները»։
Լիլիթ Մակարյանը նկարիչ-դիզայներ է Երևանից։ Նրա աշխատանքները պահանջարկ են վայելում ոչ միայն Հայաստանում, այլև արտերկրում։ Լիլիթը կարծում է, որ աշխարհում արագ տեմպերով զարգանում է առցանց գնումների մշակույթը, և սա հիանալի հնարավորություն է ստեղծում տեղի դիզայներներին` երկրից դուրս ճանաչելի լինելու համար։ Լիլիթն իր ուրույն հեղինակային ոճն ունի` ավանդական հայկական գունապնակ և ազգային զարդանախշեր։
Նրա խոսքով` նորաձևությունը պետք է ոգեշնչի։ Դիզայները նախ և առաջ անհատականություն է։ Նա պարտավոր է անկրկնելի գեղարվեստական ձեռագիր ունենալ։ Ամեն անգամ պետք է բացառիկ որևէ բան ստեղծելու միտում ունենալ։
«Ցավոք, այսօր շատ դիզայներներ մասսայական շուկայի միտումներին են հետևում։ Դրանից տուժում է ինչպես դիզայնը, այնպես էլ որակը։ Հայաստանում պրոֆեսիոնալների պակաս կա։ Անպատժելիությունից աճում են գաղափարները գողանալու մասշտաբները։ Այդ կատեգորիայի պատկանող դիզայներներն, անկախ իրենց աշխատասիրությունից և տաղանդից, դժվար կարողանան բարձր մակարդակի դուրս գալ։ Սակայն մեր ոլորտում կան նաև իրական վարպետներ, որոնք կարող են Հայաստանին մեծ ճանաչում բերել», — ասում է Մակարյանը։
Մերի Սուքիասյանը հիմնեց հայկական «Shabeeg» բրենդը։ Այս նախագծով նա և իր թիմը ցանկանում են «աշխարհին հասցնել Հայաստանի մշակութային և պատմական արժեքները»։ Դիզայները նորաձևության մեջ սիրում է ստեղծագործ ուղղությանը։
«Հայաստանում բարձրորակ զգեստներ ստեղծելու ներուժ կա։ Երկրի 6 հազար տարվա պատմությունից կարելի է անդադար ոգեշնչման նոր աղբյուր ու նոր գաղափարներ գտնել», — ասում է նա։
Անկախ նրանից, որ Հայաստանն արվեստի աշխարհին բազում վառ կերպարներ է տվել, հագուստի արտադրության մեջ ավելի հեշտ է վերցնել ուրիշինը, քան սեփականը ստեղծել, տեղի դիզայներները համոզված են` սարերի հետևում չէ այն օրը, երբ յան վերջավորությամբ ազգանունով բրենդներ կկրեն ամբողջ աշխարհում։
