Գայանե Գևորգյան, հատուկ Sputnik Արմենիայի համար
Լենան ծնվել է Բաքվում, երբ սկսվել է ղարաբաղյան շարժումը, ընտանիքով տեղափոխվել են Հայաստանի Արթիկ քաղաք: Աշխատել է Երևանի Մայր Թերեզայի անվան հաշմանդամ երեխաների համար նախատեսված կաթոլիկ մանկատանը: Փոլը ԱՄՆ-ի Կոլորադո նահանգից է: Ծանոթացել են Հայաստանի միսիոներական դպրոցներից մեկում, այնուհետև ամուսնացել: Այժմ ունեն երեք երեխա:
Մի քանի անգամ գալով Արցախ, մասնավորապես Քերոլայն Քոքսի անվան վերականգնողական կենտրոն, Փոլի մոտ հետաքրքրություն է ծնվել Արցախի հանդեպ:
«Հետաքրքիր է, որ հենց Փոլի մոտ առաջացավ այդ սերը և ոչ թե իմ»,- կատակում է Լենան:
Այդ ժամանակից նրանք տեղափոխվել են Արցախ, հիմնել տնային մանկապարտեզ, իսկ Փոլը սովորել է հայերեն, երգում է Առաքելական եկեղեցու երգչախմբում, դրա հետ մեկտեղ նաև անգլերենի անվճար դասեր է անցկացնում Մ. Մաշտոցի անվան համալսարանում:
Թորն-Քեզայա ընտանիքն իր կյանքի առաքելությունը տեսնում է Արցախի ժողովրդին ծառայելու մեջ: Հենց դա է պատճառը, որ այն ամենը, ինչ նրանք անում են, բարեգործական նպատակներ ունի:
Լենան իր ամբողջ ջանքը ներդնում է մանկապարտեզում երեխաների աճի և զարգացման գործում: Ամեն ինչ արվում է այնպես, որպեսզի երեխաները տեսնեն ու իրականում հասկանան այն ամենը, ինչի մասին խոսվում է: Օրինակ՝ որպեսզի երեխաներին ներկայացվի խոհարարի մասնագիտությունը, նրանք պատրաստում են թխվածքաբլիթներ, հրշեջների մասին պատկերացում կազմելու համար այցելում են հրշեջ ծառայության աշխատավայր:
Երեխաներին սովորեցնում են քաղաքը մաքուր պահել. այդ նպատակով հատուկ միջոցառումներ են կազմակերպում:
Մանկապարտեզը կամ, ինչպես Լենան է ասում, Երեխաների զարգացման խմբակը դարձել է միսիոներ-ընտանիքի ամենակարևոր հետաքրքրությունը: Երեխաները հաճույքով են գալիս խմբակ, և նույնիսկ ամենաչարաճճիները փոխվում են, դառնում օրինակելի: Երգի, պարի, նկարչության հատուկ մասնագետները պարբերաբար այցելում են և սովորեցնում երեխաներին:
Լենան ու Փոլը առանձնահտուկ վերաբերմունք ունեն երեխաների նկատմամբ:
«Ամենակարևորն այն է, որ սեր ցուցաբերես երեխայի հանդեպ, որովհետև ամեն մի երեխա Աստծու եզակի ստեղծագործությունն է»,-ասում է Լենան:
Նրանց համար սկզբունքային է երեխաների հանդեպ անաչառ լինելը. եթե այո է, ուրեմն այո է բոլորի համար, եթե ոչ, ուրեմն ոչ է բոլորի համար:
Լենայի և Փոլի նվիրումն Արցախի հանդեպ անգնահատելի է: Նույնիսկ ապրիլյան պատերազմի օրերին նրանք չլքեցին Արցախը: Ավելին` մարտակերտցի փախստական ընտանիքին մի ամիս հյուրընկալեցին իրենց ընտանիքում:
«Ծնողներս սկզբում դժգոհում էին` ինչու հենց Արցախը, չէ՞ որ կարող էիք Ամերիկայում ապրել: Բայց ես ինքս էլ չգիտեմ` ինչու հենց Արցախը»,- նշում է Լենան:
Այս ընտանիքն Արցախից հեռանալու մտադրություն չունի:
«Բայց եթե այնպես ստացվի, որ մեկնենք Արցախից, կցանկանայի, որ մանկապարտեզի գործը շարունակվի և վստահելի ձեռքերում լինի»,- ասում է Լենան:
