Էական չէ, թե որ երկրում է աշխատում փրկարարը, ինչ ազգության կան հավատքի մարդկանց է փրկում։ Ամեն անգամ տուժածին հանդիպելիս փրկարարը ճնշվում է, հոգեբանական սթրես է տանում, լարվում է։ Պատմում է ԱԻՆ փրկարար ծառայության Ճգնաժամային կառավարման ակադեմիայի փրկարարական ֆակուլտետի դեկան, միջազգային կարգի փրկարար, փրկարար ծառայության գնդապետ Գևորգ Հովակիմյանը։
«Չեմ ուզում վատ դեպքեր հիշել Սպիտակը երկրաշարժի մասին խոսելիս,- ասում է նա,- այդ տարիներին մենք այնքան դիակ դուրս բերեցինք փլատակների տակից, որքան թաղում կյանքիս ամբողջ ընթացքում չեն տեսել։ Բայց ես ուզում եմ հիշել ոչ թե այդ ողբերգական պատկերները, այլ մի դեպք, երբ երկրաշարժից 6 օր անց` դեկտեմբերի 13-ին, մենք փլատակների տակից դուրս բերեցինք մի տղամարդու։ Անունը մինչև հիմա իմ ուղեղում տպված է։ Սարգիս էր անունը»,-ասում է փրկարարը։
Միջազգային կարգի փրկարար, փրկարար ծառայության գնդապետ Գևորգ Հովակիմյանի խոսքով, վատը պիտի մնա անթեղված կրակ, բայց պետք չէ այդ մասին անընդհատ խոսել։ Դա պիտի դաս լինի, որպեսզի հետագայում չկրկնվի։
