«Չենք կարողանում հասկանալ, ինչու են փաստաբաններին որոշել շրջանառության հարկից դուրս թողնել։ Այստեղ 3 խնդիր եմ տեսնում։ Մեկը վերաբերում է դատական իրավունքի մատչելիությանը։ Այս առումով փաստաբանական ծառայությունները, եթե թանկանան, իսկ դա այս պարագայում անխուսափելի է, ապա քաղաքացիների` փաստաբաններին դիմելու իրավունքը կարող է սահմանափակվել»,–ասում է Զոհրաբյանը։
Նա մտահոգություն ունի, որ հանրային պաշտպանի գրասենյակ կսկսեն դիմել ավելի շատ մարդիկ, սա էլ, բնականաբար, պետությանը կկանգնեցնի նոր ծախսերի առաջ։
«Երկրորդը կարծում ենք, որ փաստաբանի անկախությունը կարող է վնասվել։ Խնդիրը նրանում է, որ շրջանառության հարկ վճարելու ժամանակ պարզեցված փաստաթղթային ձևակերպումներ են կատարում, և փաստաբանը հաշվապահ պահելու կարիք չունի։ Այլ ռեժիմի դեպքում, բացի նյութական ծանր բեռից, փաստաբանը ժամանակ պիտի ծախսի բարդ թվաբանական խնդիրների վրա։ Այստեղ հարկային ծառայությունը լրացուցիչ վերահսկման լծակներ է ունենում, և փաստաբանը կարող է ընկնել ծուղակը։
Շարքային ֆիզիկական անձը կարիք չունի գնա արբիտրական գործունեության եզրակացություն պատվիրել։ Փաստաբանների վստահորդների 90 տոկոսը ֆիզիկական անձինք են»,–ասում է Զոհրաբյանը։
Նա կարծում է, որ փաստաբանների դեպքում ուղղակիորեն նրանց վրա ծանրանալու է ավելացված արժեքի հարկը։
