Սուրեն Սարգսյանը հիշեցնում է, որ երբ Հայոց ցեղասպանության ճանաչման բանաձևը եկավ Ներկայացուցիչների պալատ, Պետդեպն ու Սպիտակ տունը բացարձակապես ներգրավվածություն չունեին դրանում և խանգարելու որևէ քայլ չեն արել:
«Ի տարբերություն նախորդ ադմինիստրացիաների, Թրամփի գրասենյակը չէր զանգում ներկայացուցիչների պալատի կամ որևէ հանձնաժողովի նախագահի, կամ կոնգրեսականների և չէր հորդորում, որ դեմ քվեարկեն բանաձևին: Իսկ Սենատում, եթե հիշում եք, երեք անգամ կիրառվեց վետո: Առաջինի ժամանակ Էրդողանը դեռ Վաշինգտոնում էր, երկրորդ և երրորդ վետոների ժամանակ հանրապետական սենատորներին նույնպես խնդրել էին գնալ այդ քայլին»,- նշում է քաղաքագետը:
Սարգսյանի դիտարկմամբ՝ ամերիկացիները ժամանակ էին ձգում, որպեսզի Թուրքիայի հետ գան որոշակի պայմանավորվածությունների: Երբ Թուրքիան հայտարարեց, որ շարունակելու է գնել ռուսական սպառազինություն, այլևս ոչ մի սենատոր վետո չկիրառեց, և բանաձևն ընդունվեց միաձայն:
Թուրքիան կարող է ընդունել հնդկացիների ցեղասպանությունը` ի պատասխան ԱՄՆ բանաձևի
«Թրամփը դեռ դիմակայելու ռեսուրսներ ուներ, սակայն չգնաց այդ քայլին և հարցը թողեց օրենսդիրների հայեցողությանը: Պատմության մեջ Թրամփը մնաց որպես նախագահ, ով հայերին նախապես չէր խոստացել ճանաչել ցեղասպանությունը, սակայն հենց նրա օրոք ընդունվեց երկու բանաձև»,- նշում է քաղաքագետը:
Թրամփը չի կարող հաշվի չառնել Կոնգրեսի կարծիքը. փորձագետը` Ցեղասպանության բանաձևի մասին
Սարգսյանի փոխանցմամբ՝ շատ կարևոր է, որ Թրամփը Ապրիլի 24-ի ուղերձում հղում կատարի Կոնգրեսի կողմից ընդունված երկու բանաձևերին: Այդ դեպքում դա կլինի լուրջ քայլ, որպեսզի մենք կարողանանք երկու բանաձևերն օգտագործել որպես քաղաքական և, ինչու չէ, նաև իրավական նախադեպ:
Հիշեցնենք, որ դեկտեմբերի 12-ին Միացյալ Նահանգների Սենատը միաձայն ընդունեց Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչող S.Res.150 բանաձևը։ Հայոց ցեղասպանության մասին բանաձևը (S.Res.150) սահմանում է հրաժարվել Հայոց ցեղասպանությունը ժխտելուց, ԱՄՆ–ի կառավարության անունից պաշտոնապես ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը և հարգել Ցեղասպանության զոհերի հիշատակը, իրազեկել Հայոց ցեղասպանության մասին` ապագայում նման հանցագործությունները կանխելու նպատակով։