Արդարադատության նախկին նախարար Գևորգ Դանիելյանի փոխանցմամբ` այն մտայնությունն է իշխում, որ եթե ՍԴ–ն իր դիրքորոշումն է հայտնում միջազգային պայմանագրի սահմանադրականության վերաբերյալ, ապա այլևս որևէ քննարկում այդ առնչությամբ նախաձեռնել իմաստ չունի։ Այսինքն` վերջին հաշվով` միակ մասնագիտացված, իրավասու բարձր ատյանը ՍԴ–ն է, և այն գտել է, որ տվյալ կոնվենցիայով նախատեսված պարտավորությունները համապատասխանում են Սահմանադրությանը։
«Բայց պետք է ուշադրություն դարձնել մի կարևոր խնդրի վրա։ Մենք ոչ թե արտահայտվում ենք նրա համար, որ դեմ ենք ՍԴ դիրքորոշմանը (մինչդեռ զուտ գործնական կտրվածքով` իրադարձությունների իրավական զարգացումների տեսանկյունից արտահայտվելն իսկապես իմաստ ունի), որովհետև եթե ՍԴ–ն դրական որոշում է կայացնում այս կամ այն միջազգային փաստաթղթի առնչությամբ, դրանով չպետք է ասել, որ վերջակետ է դրվում բոլոր քննարկումներին»,– նշում է Արդարադատության նախկին նախարարը։
Ըստ նրա` չնկատել իրավական դիրքորոշումները, պարզապես եզրափակիչ մասի վրա ուշադրություն դարձնել ու ասել, որ կա դրական եզրակացություն, ուրեմն քննարկումներն անիմաստ են, արդեն արհեստականորեն պետք է վավերացվի` ճիշտ մոտեցում չէ։
Որպես օրինակ` Դանիելյանը բերում է հայ–թուրքական արձանագրությունների պատմությունը, երբ ՍԴ–ի կարծիքով` դրանք համապատասխանում էին Սահմանադրությանը, սակայն ՍԴ–ն տվեց նաև այնպիսի հիմնավորումներ, որոնց համաձայն` թուրքական կողմը դրանց վավերացումից հետո չէր կարող ունենալ լուրջ ակնկալիքներ։ Այդուհանդերձ, մեր խորհրդարանը նույնիսկ ՍԴ–ի դրական եզրակացության պարագայում չվավերացրեց արձանագրությունները։
Կաթից ու հեքիաթից կտրված երեխային կսովորեցնեն պաշտպանվել սեռական ոտնձգություններից
Արդարադատության նախկին նախարարի համոզմամբ` «Սեռական շահագործումից և սեռական բնույթի բռնություններից երեխաների պաշտպանության մասին» եվրոպական կոնվենցիայի առնչությամբ թեև պետք է կատարվեն որոշակի օրենսդրական փոփոխություններ, որոնք միտված կլինեն երեխաների սեռական շահագործումը կանխարգելելուն և այդ ոլորտում պատասխանատվությունն առավելագույն չափով միջազգային չափանիշներին համահունչ դարձնելուն, այդուհանդերձ, ազգային օրենսդրությամբ նման հարցերի իրավական կարգավորումը գրեթե սպառիչ վիճակում է, այսինքն` մենք չունենք վերոհիշյալ կոնվենցիայով նախատեսված լրջագույն հարցեր, որոնք չեն կարգավորվել, հետևաբար, կարող ենք շարունակել կարգավորման գործընթացն անկախ այն հանգամանքից` վավերացնում ենք կոնվենցիան, թե ոչ։
Մանկական աշխատանքի շահագործում և սեռական թրաֆիքինգ. փաստեր և վիճակագրություն
