Լեոնիդ Ներսիսյանի դիտարկմամբ` ադրբեջանցիների նպատակն է Պաշտպանության բանակի զինվորներին հոգնեցնելը, ինչպես նաև զինտեխնիկայի ու մարդկային կորուստների թավաքանակն ավելացնելը` հույս ունենալով, որ հինգերորդ կամ վեցերորդ լայնամասշտաբ հարձակումն իրենց վերջապես կբերի ցանկալի հաջողություն։
«Բայց պետք է հասկանալ, որ ադրբեջանցիները չեն կարող նույն ինտենսիվությամբ անդադար գրոհել, որովհետև իրենք էլ փորձում են ընթացքում հանգստանալ, վերախմբավորվել ու համալրել վնասված կամ ոչնչացված զինտեխնիկան։ Նման մարտավարությունը կարող է տևել շատ երկար։ Թեև ժամանակի հետ հակառակորդի գործողությունների ինտենսիվությունը կիջնի, որովհետև պաշարներն անվերջ չեն, այդուհանդերձ ցածր ինտենսիվության պայմաններում հակամարտությունը դեռ տևական ժամանակ կարող է շարունակվել»,– նշում է ռազմական փորձագետը։
Լեոնիդ Ներսիսյանը հիշեցնում է, որ արցախյան առաջին պատերազմը տևեց շուրջ երեք տարի, և հերթական բարդ կոնֆլիկտն այսպիսի ինտենսիվությամբ մեկ ամսից ավել չի կարող տևել, բայց հետո կարող է տրանսֆորմացվել ավելի ցածր ինտենսիվության երկարատև պատերազմի։ Ըստ նրա`Արցախի Պաշտպանության բանակը ի զորու է դիմադրել Ադրբեջանի զանգվածային գրոհներին, ինչը խոսում է նրա բարձր կարողությունների մասին, քանի որ հակառակորդն ավելի քան երկու շաբաթ շատ մեծ ուժեր է օգտագործում շփման գծի ողջ երկայնքով։
«Ադրբեջանցիներին մեծապես օգնում են թուրքական արտադրության ԱԹՍ–ները, առանց այդ սարքերի ադրբեջանցիները չեն կարող կազմակերպել որևէ հարձակողական գործողություն։ Նման ԱԹՍ–ների դեմ պայքարում հայկական զինուժը պետք է կիրառի ավելի հզոր հակաօդային պաշտպանության համակարգեր, թեև համոզված եմ, որ միայն ՀՕՊ–ով հարցի չի լուծվի։ Պետք է ունենալ նույն հնարավորությունները, նույն դասի անօդաչու սարքերը, որպեսզի ոչնչացնենք հակառակորդի հրամանատարական հենակետերն ու բաց տեղանքում հայտնված տեխնիկան»,– նշում է ռազմական փորձագետը։
Լեոնիդ Ներսիսյանի համոզմամբ` անհրաժեշտ է այս պատերազմից համապատասխան դասեր քաղել, ինչն ավելի շատ պետք է արվի ՊՆ–ի շրջանակներում, հենց այժմվանից ու ազդի մասնավորապես գնումների վրա, այսինքն` անհրաժեշտ է հաշվի առնել ժամանակակից մարտավարական միտումներն ու դրանք ներառել գնումներում։