ԵՐԵՎԱՆ, 25 մարտի - Sputnik. Հայրենական մեծ պատերազմի 93-ամյա վետերան Վաղարշակ Եղիշեի Խաչատրյանն ապրում է Մոսկվայի Մարյինա Ռոշչա թաղամասում։ Նա Ցեղասպանությունից փրկված հայերի սերունդ է։ 18 տարեկանում մեկնել է ռազմաճակատ։ Երբեք չի օգտվել վետերանի կարգավիճակի՝ օրենքով իրեն տրվող առավելություններից և երկրորդ խմբի հաշմանդամի արտոնություններից։ Սակայն 2010 թ․-ին դիմել է բնակարանային պայմանների բարելավման խնդրանքով և մինչև այսօր մերժումներ է ստանում։
ՌԻԱ Նովստիի թղթակից Տատյանա Կիրսանովան այցելել է վետերանին և փորձել է հասկանալ, թե ինչումն է խնդիրը։ Տատյանան դժվարությամբ է գտնում վետերանի տունը, քանի որ թաղամասը շատ խառը փողոցներ ունի և հասցեն գտնելը հեշտ գործ չէ։ Երբ նա վերջապես հասնում է Վաղարշակ Խաչատրյանի տուն, առանց մի բաժակ տաք թեյի զրույց վարելու ի վիճակի չի լինում։ Այստեղ ևս նրան հայկական անակնկալ է սպասվում։
«Հայերի մոտ լավագույն թեյը սուրճն է։ Ինչքան թունդ, այնքան լավ։ Մտեք, կոշիկները հանել պետք չէ, սուրճն արդեն գազօջախին է»,-այս խոսքերով է նրան դիմավորում վետերանի դուստրը՝ Լիլիթը։
Վետերանն ինքն է վերցնում լրագրողի վերարկուն և խնդրում է չշտապել։ Խոստանում է սուրճի նստվածքով գուշակություն անել, իսկ հարցազրույցից առաջ ուզում է ուղղակի զրուցել Տատյանայի հետ, որպեսզի վերջինս հասցնի շունչ քաշել, իսկ ինքը՝ հասկանալ, թե նա ինչ տեսակ մարդ է։ Կարճ զրույցից հետո վետերանը խոստովանում է, որ բնակարանային պայմանների մասին առանձնապես չի մտածել մինչև «սատանի ճտի» լույս աշխարհ գալը։ «Սատանի ճուտը» Խաչատրյանի փոքրիկ ծոռնուհին է՝ Մաշան։
Բնակպայմանների բարելավման խնդիրն առաջացել է 1,5 քմ տարածքի պատճառով, որը թույլ չի տալիս պատերազմի վետերանին բարելավման կարիք ունեցող ճանաչվել։
ՀՀ նախագահը կմեկնի Մոսկվա, եթե նրան հրավիրեն Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 75-ամյակին
«Մենք նրանց ասում ենք՝ դե կտրեք այդ տարաբախտ մեկուկես մետրը, աղյուս շարեք։ Գուցե այդ դեպքում պապիկը կարող է մարդկային պայմաններում քնել։ Ոչ թե խոհանոցում, որտեղ ամբողջ օրը հանգիստ չունի»,-վրդովվում է Լիլիթը։
Վաղարշակ Խաչատրյանն ու նրա դուստրը հույսը չեն կորցնում և վստահ են, որ ամեն ինչ տեղը կընկնի, ընդամենը պետք է սպասել Հաղթանակի օրվան։
