ԵՐԵՎԱՆ, 9 օգոստոսի — Sputnik. Նելլի Դանիելյան. Արմեն Քոչարյանը Խորհրդային Միության փլուզումից հետո աշխատել է Երևան-Սանկտ Պետերբուրգ ավիափոխադրումներ իրականացնող առաջին մասնավոր ընկերությունում: Նա Սանկտ Պետերբուրգ է տեղափոխվել 1993թ-ին և ասում է, որ Հայաստանն ու հայրենի Երևանն այնքան է օտարացել, որ այլևս վերադառնալ չի ցանկանում: Մյուս կողմից գրավում է հայրենիքից դուրս գտած ավելի ապահով կյանքը:
«Երևանում մարդիկ չեն կարողանում իրենց սեփական տան կոմունալները մուծել, իսկ այստեղ տուն են վարձում և ապրում են, այսինքն՝ մարդը կարողանում է այնքան աշխատել, որ և՛ տուն վարձի, և՛ սնվի, և՛ տրանսպորտից օգտվի: Նշանակում է` դա արդեն առաջխաղացում է դեպի ավելի հեշտ ու ավելի ապահով կյանք», — ասում է մեր զրուցակիցը:
Որպես ավիաոլորտի մասնագետ` Արմեն Քոչարյանը Հայաստանից Սանկտ Պետերբուրգ արտագաղթելու սեփական դիտարկումն է արել:
«Կարող եմ ասել` Հայաստանից եկողների և վերադարձողների տոկոսային հարաբերությունը 100/40-ի է: Եթե հարյուրը գալիս են, նրանցից միայն 40 տոկոսն է վերադառնում: Իսկ որ ասում են, թե իբր ամռանը վերադառնում են, դա այստեղ մշտական ապրողներն են, արձակուրդներին գնում են իրենց հարազատներին տեսնելու, բայց օգոստոսի վերջին հետ են գալիս»,- ասում է նա:
Սանկտ Պետերբուրգի հայ համայնքի ղեկավար Կարեն Մկրտչյանը Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում ասաց, որ Հայաստանից արտագաղթածների հստակ ցուցանիշ չկա, բայց մոտավոր հաշվարկներով Սանկտ Պետերբուրգ քաղաքում և մարզում շուրջ 100 000 հայ է ապրում:
Կարեն Մկրտչյանի խոսքով` հստակ հայտնի է միայն ՌԴ քաղաքացիություն ունեցողների թիվը, որը չի գերազանցում 50 000-ը:
Ինչ վերաբերում է ներգաղթողներին, համայնքի ղեկավարի խոսքով` դրանց թիվն այսօր այլևս չի ավելանում, բայց և նվազելու միտում էլ չունի:
«Ես շատ կցանկանայի, որ գնալով այդ թիվը նվազեր, բայց դա երազանքի պես մի բան է, բայց բարեբախտաբար, չի էլ ավելանում: Կարծում եմ` Սանկտ Պետերբուրգ այդպիսի հոսք չկա և չի էլ եղել: Իրականում, ինչ ԽՍՀՄ փլուզումից եղավ, ով եկավ, եկավ»,- ասաց համայնքի ղեկավարը:
Սանկտ Պետերբուրգի Հայ առաքելական Սուրբ Կատարինե եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Սարգիս քահանա Չոփուրյանը ևս մտահոգված է արտագաղթով: Հատկապես, երբ դրա հիմքում սոցիալական խնդիրներն են:
«Սկզբում գալիս են, աշխատում են, և եթե իրենք իրենց տեսնում են այս քաղաքում, ապա, որոշ ժամանակ անց կանչում են նաև իրենց ընտանիքներին, հարազատներին և փորձում են այստեղ արմատներ ձգել»,- ասում է Տեր Սարգիսը:
Սանկտ Պետերբուրգում մեզ հանդիպած միակ հայաստանցին, որը միանշանակ որոշել է վերադառնալ Հայաստան, Էմմա Մուրադյան է: Նա ավարտել է ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետի մագիստրատուրան, որից հետո փոխանակման ծրագրով ուսումը շարունակել Սանկտ Պետերբուրգի պետական համալսարանի ասպիրանտուրայի բաժում:
3 տարի Սանկտ Պետերբուրգում ապրելով` Էմման մտադիր է թեկնածուական թեզը պաշտպանելուց հետո վերադառնալ Հայաստան և վստահեցնում է, որ իր պես մտածող երիտասարդներ շատ կան իր ընկերների շարքում:
Հայաստանի գիտաշխատողի ցածր աշխատավարձը Էմմային այնքան էլ չի վախեցնում: Նա վստահ է, որ ցանկության դեպքում աշխատասիրության ու նոր գաղափարների շնորհիվ ապահով կյանք կարելի է ստեղծել նաև սեփական երկրում:
