Հայաստանի ֆուտբոլի բարձրագույն խմբի առաջնությունը մոտենում է ավարտին: 2018/19 թվականների մրցաշրջանում թիմերի միջև գրանցվեց աննախադեպ մրցակցություն: Մրցաշարին մասնակցող ինը թիմերից միայն «Շիրակն» է առաջնությունն ավարտում այն մարզչի հետ, որի հետ սկսել էր մրցաշարը:
Առաջնության միանձնյա առաջատար «Փյունիկը» մրցաշրջանի մեկնարկից գլխավորում էր Հայաստանի 2018 թվականի լավագույն մարզիչ, ճանաչված Անդրել Տալալաևը: Մասնագետը, ըստ պաշտոնական վարկածի, Հայաստանից հեռացավ ընտանեկան խնդիրների պատճառով: Սակայն, ինչպես տեսնում ենք, դրանից «Փյունիկը» միայն շահեց: Ալեքսանդր Թարխանովի գալուց հետո «Փյունիկի» խաղը կտրուկ փոխվեց, իսկ վեց անընդմեջ հաղթանակից հետո թիմը չեմպիոնական մրցավազքի առաջատարն է:
Առաջնության մյուս առաջատարի «Արարատ-Արմենիայի» մարզչական աթոռն արդեն երեք մարզիչներ են զբաղեցրել: Մրցաշրջանին թիմը նախապատրաստում էր Անդրանիկ Բաբայանը, նրան փոխարինեց Վադիմ Սկրիպչենկոն, բայց առաջնության աշնանային հատվածում ի վերջո թիմի ղեկը վստահվեց Վարդան Մինասյանին: Ու այս դեպքում էլ պետք է ընդգծել, որ մարզիչը կարողացավ փոխել թիմի խաղային ձեռագիրը, և առաջընթացը նկատվեց:
«Բանանցում» առաջնության մեկնարկային տուրերում անհաջողություն կրելուց հետո իր պաշտոնը թողեց Արամ Ոսկանյանը, իսկ Իլշատ Ֆայզուլինին հաջողվեց «Բանանցին» դարձնել առաջնության հաղթողի քողարկված ֆավորիտ: Ոսկանյանն իր հերթին տեղափոխվեց «Ալաշկերտ», որտեղ փոխարինեց Վարուժան Սուքիասյանին ու երկար ժամանակ անպարտելի էր գործող չեմպիոնի հետ: Բայց «Ալաշկերտը» առաջնության վերջնագիծը հատելու է Աբրահամ Խաշմանյանի հետ:
Նույն Խաշմանյանն աշխատեց «Արարատում», բայց այստեղ ոչ մի հաջողության չհասնելով` տիտղոս նվաճեց տեղափոխվելով «Ալաշկերտ» ու հաղթելով գավաթի խաղարկության եզրափակիչում:
Մարզչական փոփոխություն տեղի ունեցավ նաև «Լոռիում», որտեղ Արմեն Ադամյանին փոխարինեց Արթուր Պետրոսյանը, իսկ գավաթի եզրափակիչում պարտվելուց հետո Պետրոսյանը հրաժարական տվեց:
«Գանձասար-Կապանում» էլ Աշոտ Բարսեղյանը ավարտին չհասցրեց առաջնությունը, իսկ «Արցախում» Ռաֆայել Նազարյանին փոխարինեց Սևադա Արզումանյանը: Միակ թիմը, որի մարզիչը չի փոխվել, «Շիրակն» է: Ամենակայուն թիմը` մարզիչների աշխատանքի առումով: Մինչև օրս, սկսած 1992 թվականից, գյումրեցիներին առաջնորդել են երեք մարզիչներ՝ Անդրանիկ Ադամյանը, Ժորա Բարսեղյանը և Վարդան Բիչախչյանը:
Ի՞նչ են նշանակում այսքան շատ փոփոխությունները: Գուցե սա զարգացման ճանապարհի անբաժանելի մա՞սն է: Կամ այսպես են ձևավորման նոր փուլ անցնում թիմերը:
Մարզչական փոփոխությունները թիմերում ֆուտբոլի անբաժանելի մասը պետք է համարել: Հիմնականում մարզչական փոփոխությունը կապվում է թիմի ոչ բավարար արդյունքների հետ, երբեմն նաև ղեկավարության հետ սրված հարաբերությունների պատճառով:
Որքան էլ ֆուտբոլի ու ֆուտբոլիստների մասին շատ խոսեն, մի բան հաստատ է` ֆուտբոլը նաև փակ աշխարհ է և ունի իր ներքին խոհանոցը, որի մասին սովորաբար պաշտոնական մեկնաբանություններ չեն հնչում։ Իսկ մարզչական աշխատանքը հիմնականում անշնորհակալ գործ է, իզուր չէ, որ Իտալիայից ծնված կարգախոսը դեռևս մնում է ուժի մեջ՝ հաղթում է թիմը, պարտվում մարզիչը: Այնպես որ մարզչական այս փոփոխությունների պատճառների մասին միանշանակ գնահատական տալ հնարավոր չէ։ Բայց կա նաև ակնհայտ իրողություն` բացի մարզիչների փոփոխությունից, ակումբների լավ արդյունքի համար նաև լավ ֆուտբոլիստներ են պետք, որի խնդիրը նույնպես կա Հայաստանում, բայց սա բոլորովին այլ պատմություն է։
