Մ.թ.ա. 95 թվականին հայոց գահին նստեց Տիգրան Մեծը, որի օրոք Հայաստանը դարձավ Մերձավոր Արևելքի ամենահզոր պետությունը։ Հայաստանը կրկին գրավեց ամբողջ Ասորիքն ու Կիլիկիան։
Հենց այդ ժամանակ ակտիվացան կիլիկյան հայտնի ծովահենները` մեծ վնաս հասցնելով հռոմեացիներին։
Հռոմեական կայսրությունը մեծ ուժեր ու միջոցներ հատկացրեց նրանց դեմ պայքարելու համար։ Արդյո՞ք նրանց ակտիվացումը կապված էր Տիգրան Մեծի հետ։
«Հակահռոմեական» ապստամբության առաջնորդ Սպարտակը մեծ գումար տվեց Կիլիկյան ծովահենների ղեկավար Տիգրան Լևանին իր մարդկանց ծով դուրս բերելու համար։
Սակայն նավերը նշված օրը չեկան Բրինդիզի նավահանգիստ։ Պատճառն այդպես էլ անհասկանալի մնաց պատմության համար։ Ո՞ւմ էր ձեռնտու դա։ Չի բացառվում, որ հռոմեացիներն էին խանգարել Տիգրան Լևանին կատարել խոստումը և վերացրել էին նրա նավերը։ Կամ գուցե կաշառե՞լ էին նրան։
Ամեն դեպքում այս պատմական փաստին ծանոթ մեր ժամանակակիցները մինչև այսօր էլ մեղքի զգացում ունեն։ Սակայն 2000 տարի անց Բրինդիզի նավահանգիստ ոտք դրեց «Կիլիկիա» առագաստանավը, որի վրա էր նաև «Սա Հայաստանն է» շարքի հաղորդավար Կարեն Բալայանը։
Թիմը հայտարարեց, որ այստեղ պետք է տեղի ունենար Սպարտակի հետ հանդիպումը, բայց հարգելի պատճառով 2000 տարով ուշացան։ Կատակը հասկացան, իսկ կիլիկյան ծովահենների սերունդներին ներեցին։
