Ամալյա Պապյան, Sputnik.
Ֆրանսիացի փիլիսոփա, մատերիալիստ, գրող, արվեստաբան, էնցիկլոպեդիստների ղեկավար Դենի Դիդրոն մոռանում էր շաբաթվա օրերը, ամսաթիվը, երբեմն տարեթիվն ու նույնիսկ հարազատ և մտերիմ այն մարդկանց անունները, որոնց հետ շփվում էր ամեն օր:
Ֆրանսիացի գրող և գրաքննադատ, ակադեմիկոս, գրականության Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր Անատոլ Ֆրանսը, որը բազմաթիվ վեպերի, վիպակների, պատմվածքների, բանաստեղծությունների ու պիեսների հեղինակ է («Թայիս», «Սագաթաթիկներ թագուհու պանդոկը», «Կարմիր շուշան», «Պինգվինների կղզի»), մշտապես մոռանում էր իր հետ նոթատետր կամ գոնե թղթի կտոր վերցնել և ստիպված էր լինում գրառումներ կատարել առաջին պատահած թղթի վրա։ Այդպես Նոբելյան մրցանակի դափնեկիրը նշումներ էր անում ծրարների, այցեքարտերի, կոնֆետների թղթերի և վճարման կտրոնների վրա: Ֆրանսը հաճախ նաև դրանք էր կորցնում և չէր կարողանում հիշել, թե ինչ գրառումներ է արել: Ի դեպ, Անատոլ Ֆրանսը եղել է հայերի բարեկամը:
Իսկ ահա անգլիացի ֆիզիկոս, մաթեմատիկոս, աստղագետ, ալքիմիկոս, փիլիսոփա և աստվածաբան Իսահակ Նյուտոնի կենսագիրները պատմում են զավեշտալի պատմություններ: Մի օր, երբ Նյուտոնը հյուրեր է ունենում իր տանը, որոշվում է հյուրասիրել նրանց և գնում է աշխատասենյակից գինի բերելու: Հյուրերը սպասում են մոտ տասը րոպե, ապա ևս տասը, հետո նորից մոտ տասնհինգ րոպե և անհանգստացած գնում նրա հետևից: Բացելով աշխատասենյակի դուռը` տեսնում են գիտնականին ընկղմված իր հերթական աշխատության մեջ: Նյուտոնը, տեսնելով ընկերներին, խոստովանում է, որ մոռացել էր նրանց մասին: Նյուտոնի դեպքում սա ամենևին էլ զարմանալի չէ` հաշվի առնելով հաջորդ դեպքը: Նա որոշում է նախաճաշի համար ձու խաշել: Որպեսզի ձուն լինի իր նախընտրած չափով եփված, վերցնում է նաև ժամացույցը և սահմանում հինգ րոպե: Որոշ ժամանակ անց նկատում է, որ ձեռքում պահել է ձուն և եփում է ժամացույցը: Այսպես` ձախողված նախաճաշին հաջորդում է կրկնակի ճաշը: Երբ Նյուտոնին հրավիրում են ճաշելու, նա աշխատանքին զուգահեռ արագ ուտում և հեռանում է, ապա րոպեներ անց վերադառնում ճաշասենյակ ճաշելու և հայտարարում, թե իր բաժինը թռցրել են:
